مهدی فرهادیان

مهدی فرهادیان، هنرمند نقاش متولد سال ۱۳۵۹ در تهران است. دوره‌ی کارشناسی رشته‌ی نقاشی را سال ۱۳۸۴ در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران گذراند و درجه‌ی کارشناسی ارشد نقاشی را نیز از همین دانشکده دریافت کرد. وی از سال ۱۳۸۹ در دانشگاه علم و فرهنگ (علوم و فرهنگ) تهران به تدریس نقاشی و طراحی مشغول بوده است. فرهادیان در طول دوره‌ی تحصیلی در چندین نمایشگاه گروهی حضور یافت و نخستین نمایشگاه انفرادی‌اش را در سال ۱۳۸۷ در گالری ماه برپا کرد. حضور در آرت‌فیر کریک در دبی براس نخستین تجربه‌ی او در عرصه‌ی بین‌المللی بود. نقطه‌ی عطف حضور این هنرمند در عرصه‌ی جهانی، سال ۱۳۹۴ در دوسالانه‌ی ونیز رقم خورد و از آن پس نمایشگاه‌های متعددی در داخل و خارج از ایران داشته است. نقاشی‌های مهدی فرهادیان به‌طور مؤثری ویژگی‌های انتزاعی و فیگوراتیو را در مناظری رویایی ادغام می‌کند. در مناظر شهری او افراد و حیوانات معمولاً به کارهایی معمایی مشغول‌اند. سبک شخصی او روایت‌های واقع‌گرایانه و تخیلی را در هم می‌آمیزد و تمهیدی قدرتمند برای پرداختن به موضوعات نسبتاً شخصی او فراهم می‌کند. او در آثارش توجهی عمیق به تاریخ معاصر ایران دارد. او نکات برجسته‌ی سیاسی را در بستر زندگی روزمره‌ای که به صورت جمعی تجربه می‌شود می‌گنجاند. نقش‌مایه‌های نقاشی‌های فرهادیان از منابعی چون پوشش گیاهی کرانه‌های خزر در شمال ایران، و همچنین بناهای معروف ایرانی و شخصیت های تاریخی معاصر سرچشمه می‌گیرد. رفتار نقاشانه‌ی فرهادیان احترام زیادی برای جزییات قائل است و جلوه‌های بصری متضاد که با ریختن و چکاندن رنگ به دست می‌آید، را مدیریت می‌کند. مهارت بالا و موضوعات منحصر‌به‌فرد او و همچنین ترکیب تکنیک‌های انتزاعی و بیانگرانه، او را به چهره‌ای شاخص درمیان نقاشان معاصر ایران بدل کرده است.