بهمن بروجنی

بهمن بروجنی (متولد ۱۳۲۱، بروجن) از نقاشان برجسته معاصر ایران و از چهره‌های مؤثر در جریان هنر نوگرای کشور است. او آموزش هنری خود را از نوجوانی در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران آغاز کرد و نزد استادانی چون استاد حسین بهزاد، دکتر شکوه ریاضی و مگردیچیان، مبانی طراحی و مینیاتور را آموخت. بروجنی سپس وارد دانشکده هنرهای تزئینی شد و در رشته‌های معماری داخلی، گرافیک و مجسمه‌سازی تحصیل کرد. او در همین دوره از محضر استادان نامداری همچون سهراب سپهری، مارکو گریگوریان، هانیبال الخاص، حسین کاظمی، استاد حالتی، بهروزان، مادام تریان، موسیو ژیرار و موسیو برونه بهره برد و همچنین خوشنویسی را نزد علی‌اکبر کاوه فرا گرفت. نخستین نمایشگاه انفرادی خود را به سال ۱۳۴۳ در دانشکده هنرهای زیبا برگزار کرد و در همان سال موفق به دریافت جایزه هنرهای زیبا و جایزه بی‌ینال تهران شد. در سال ۱۳۵۲ نیز جایزه اول نمایشگاه هنر معاصر ایران را کسب کرد. بروجنی سال‌ها در دانشگاه‌های مختلف به تدریس پرداخت و از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ ریاست دانشکده هنرهای تزئینی را بر عهده داشت. اواخر دهه ۱۳۶۰ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و دکترای هنر اسلامی را از دانشگاه سوربن اخذ کرد. آثار او در سبک‌های متنوعی از فیگوراتیو و پرتره تا اکسپرسیونیسم و انتزاعی خلق شده و در کشورهایی مانند ایران، فرانسه، آمریکا، ژاپن، بلژیک و نروژ به نمایش درآمده‌اند.