هوشنگ سیحون

هوشنگ سیحون، هنرمند و معمار برجسته ایرانی، سال ۱۲۹۹ درتهران متولد شد. او یکی از معماران برجسته و تأثیرگذار ایران بود که نقش محوری در شکل‌گیری و ترویج معماری مدرن ایرانی ایفا کرد. سیحون در خانواده‌ای هنری رشد یافت؛ پدربزرگش میرزا عبدالله فراهانی از پیشگامان موسیقی سنتی ایرانی بود و همین زمینه‌ی فرهنگی تاثیر عمیقی بر دید هنری سیحون گذاشت. سیحون پس از اخذ درجه مهندسی معماری از دانشگاه تهران، با دعوت آندره گدار به پاریس رفت و در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (بوزار) تحت تعلیم اوتلو زاوارونی تحصیل کرد و دکترای هنر کسب نمود. در بازگشت به ایران، سیحون طراحی نخستین پروژه برجسته خود، آرامگاه بوعلی‌سینا در همدان، را در سن حدود ۲۳ سالگی انجام داد و بعدها با بناهایی چون آرامگاه عمر خیام در نیشابور، آرامگاه کمال‌الملک، بنای موزه توس و بازسازی آرامگاه فردوسی به شهرت رسید. علاوه بر کارنامه غنی معماری، او سال‌ها استاد و رئیس دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود و در نهادهای حرفه‌ای مانند شورای عالی شهرسازی و ICOMOS عضویت داشت. حضور سیحون در عرصه هنر صرفاً به معماری محدود نمی‌ماند؛ نقاشی‌های او در نمایشگاه‌هایی در ایران و خارج از کشور به نمایش درآمد. طراحی‌های گل‌تپه در سال ۱۳۴۴، برگیجان ۱۳۴۹، طرح نمد ماهی‌ها ۱۳۵۶، نقاشی آبرنگی منظره ۱۳۵۶ و نقاشی رنگ روغنی کنسرتو ۱۳۷۸ از جمله آثار مشهور این هنرمند است. هوشنگ سیحون، سال ۱۳۹۳ در کانادا درگذشت.