هارولد کوهن یک نقاش، چاپگر و طراح بود، اما بیشتر به عنوان خالق AARON شناخته می‌شود، در سال۱۹۷۱، کوهن به عنوان محقق مدعو در دانشگاه استنفورد شروع به توسعه برنامه کامپیوتری به نام AARON کرد که در آن به دنبال کدگذاری برای هنر طراحی بود. شاید در مقایسه با مدل‌های امروزی هوش مصنوعی ساده به نظر بیاید، اما پروژه کوهن در پس‌زمینه تحولات اخیر هوش مصنوعی یک پیشگویی به حساب می‌آید.
کوهن، با ارائه قوانین و دانش هنری، اساس و اصول اولیه رنگ، فرم، ترکیب و ابعاد به AARON یک گفتگو و همکاری واقعی با این نرم‌افزار به‌وجود آورد و زندگی خود را وقف کشف پتانسیل هوش مصنوعی برای تبدیل دانش و فرآیند یک هنرمند به کد، نمود.
وقتی در چند سال آخر عمرش دیگر توانایی ایستادن در مقابل بوم نقاشی را نداشت، سیستمی از یک صفحه نمایش لمسی و یک کامپیوتر شخصی راه‌اندازی کرد که با لمس صفحه توسط هنرمند، AARON رد تماس را بر اساس الگورتیم‌های داده شده به صفحه نمایش منتقل می‌کرد، این‌گونه بود که کوهن اولین نقاش دیجیتال شد.
موزه هنر ویتنی در امریکا، از فوریه تا می ۲۰۲۴، میزبان نمایشگاهی با عنوان «Harold Cohen: AARON» بود. AARON، از طولانی‌ترین پروژه‌های هنر معاصر و اولین برنامه هوش مصنوعی برای هنر است که در این نمایش به کیوریتوری کریستین پل، روند طراحی آن برای اولین بار از دهه ۱۹۹۰ مورد بررسی قرار گرفت. در این کارنما، نسخه‌های AARON از دوره‌های زمانی مختلف جمع آوری و آثار هنری تولید شده توسط آن را به صورت زنده به نمایش در آمده است.
رویکرد کیوریتوری این نمایش بر بررسی دو جنبه فنی و مفهومی بنا نهاده شده که گذار از دنیای آنالوگ به دیجیتال و گذار از انتزاع به فیگوراتیو در اواسط دهه ۱۹۸۰، را ارائه می‌دهد. این نمایش به قلب گفتگوی انسان و ماشین رفته تا بازدیدکنندگان را به تفکر در مورد رابطه‌شان با هوش مصنوعی وادارد.