در مورد سکوت و فریاد

این اثر از شعر سکوت زنده یاد فریدون مشیری الهام گرفته شده است. در سه پلان با شعر هماهنگ شده در پلان بک گراند پهنه ی تابلو مملو از هیاهو شده و از لاجرم در این هیاهو گم شدم سود،برد،شده در پلان وسط از دو بیت شعر با مضمون من سکوت خویش را گم کرده ام/ لا جرم در این هیاهو گم شدم /من که خود افسانه می پزداختم/ عاقبت افسانه ی مردم شدم بهره بردم و این دو بیت در قابب دیوی فانتزی که گویی همزاد پنداری من با شعر شاعر بوده صورت گرفته است و در پلان فورگراند از چلیپابی نمادین بهره بزده ام تا به مفهوم انتهایی شعر شاعر نزدیک شوم که میفرمایند: گر سکوت خویش را می داشتم / زندگی پر بود از فریاد من رنگ سفید را به چهار سوی تابلو ،اشاره ی نمادین به چهار جهت اربعه شمال و جنوب و شرق و غرب اشاره داشتم.