در مورد بدون عنوان

مجسمه‌های سوخته‌ی محمد پیریایی خیلی زود مورد توجه قرار گرفتند. جلوه‌ی بدوی و خشن در این آثار حسی را جاری می‌کند که در کنار ساخت معمول هندسی و ساده‌شان بیننده را جذب می‌کنند. در این اثر نیز تیزی یک‌ سوی اثر در مقابل سطح مسطح تضادی را در ذهن ایجاد می‌کند که در کنار اجرای ساده یادآور فضای کهن و باستانی است. واژگونی این مجسمه به نوعی دگرگونی تاریخی را نیز بیان می‌کند.