در مورد اولین گناه

این اثر یکی از آثار مجموعه تمام ناتمام من می‌باشد که مثل تمام آثار این مجموعه سوژه اصلی خودم هستم... و تقابل خودم با محیط و جامعه و زمانه خودم هست. این اثر رو زمانی خلق کردم که حس کردم چرا باید یک سری کلیشه‌ها دست و پای انسان‌ها خصوصا زن‌ها را ببندد... کلیشه‌هایی مثل موی سر... یا بچه‌دار شدن و خیلی خط قرمزهای دیگر که انسان معاصر با اینکه ادعای روشنفکری می‌کند اما هنوز نتوانسته به تمامیت از کلیشه‌ها بگذرد... استفاده از حباب هم به دلیل علاقه شخصی به حباب است و هم به دلیل اینکه حباب میتواند معانی متفاوتی را به مخاطب دهد... سیب سرخ روی درخت هم نشان از اولین گناه بشریت است که در دستان زن قرار دارد و همیشه در یک حباب شیشه‌ای با خود حمل می‌کند تا چه زمان بتواند این حباب را بشکند و رها شود.