در مورد وضعیت اضطراری یک

این مجموعه ادامه مجموعه قبلی ام (بام) با عنوان “وضعیت اضطراری” است که تصاویری از شهربازی را به نمایش میگذارند. شهربازی به عنوان مکانی که با جنب و جوش و شادی مردم تعریف شده برای من همواره با ترسی همراه بوده است. ترس از سکون و سکوت اینهمه صدا، ترسِ یک لحظه خاموش شدن و ناپدید شدن همه حرکت و زندگی که در آن جریان دارد. در این کارها سعی کرده‌ام با این حیات به یکباره رها شده روبرو شوم. حیاتی که بودنش احساس شود بدون اینکه وجود داشته باشد. شهربازی بدون این زندگی تبدیل به سرزمینی از عناصر دستساز آدمیانی شده که قرار بود بساط شادیشان را در آن بگسترانند اما حالا به شکل غمباری خالی و کج و معوج و رو به زوالند. در روند شکل گیری کارها لایه های بسیار نازک کاغذ بر روی هم چسبانده شده اند و این بافتهای بوجود آمده پیش از آنکه عنصری را تعریف کنند تاریکی - روشنی را به نمایش میگذارند که راهنمای رسیدنم به اشکال و فرمها هستند.