بیوگرافی


آریو فرضی، هنرمند نقاش متولد سال ۱۳۴۶ در شهر گرانس اتریش به دنیا آمد. او نقاشی آبرنگ را نزد استاد جمال الدین خرمی نژاد آموزش دید. فرضی از کودکی به طور جدی به موسیقی و نقاشی علاقه مند بود و تا به امروز در هر دوی این رشته‌ها به فعالیت پرداخته است. نمایش‌های انفرادی او در گالری‌های سیحون و گلستان بر پا شده است.

رزومه


نمایشگاه گروهی، گالری والی، تهران
1373 نمایشگاه گروهی، گالری گلستان، تهران
1374 نمایشگاه گروهی، گالری سیحون، تهران
1374 نمایشگاه انفرادی، گالری والی، تهران
1375 نمایشگاه انفرادی، «تاثیرات»، گالری سیحون، تهران
1377 نمایشگاه گروهی، گالری مژده، تهران
1378 بدون عنوان
آریو فرضی بدون عنوان
1378
1380
1380 نمایشگاه گروهی، «100 هنرمند و 100 اثر هنری»، گالری گلستان، تهران
1382 نمایشگاه انفرادی، «تاثیرات»، گالری سیحون، تهران
1382 نمایشگاه انفرادی ، «چشم انداز ها 1»، گالری سیحون
1385 نمایشگاه گروهی، «100 هنرمند و 100 اثر هنری»، گالری گلستان، تهران
1389 نمایشگاه انفرادی، «دیاکروم‎ها»، گالری سیحون، تهران
1390
1391 نمایشگاه انفرادی، «سفر زمستانی، شوبرت، مینیمالیسم و من»، گالری سیحون، تهران
1392 نمایشگاه گروهی، «سه نسل»، گالری ژیوار، تهران
1393 نمایشگاه گروهی، گالری آریا، تهران
1394 نمایشگاه انفرادی، «چشم انداز ها 2»، گالری گلستان، تهران
1394 نمایشگاه انفرادی نقاشی، گالری گلستان، تهران
1396 نمایشگاه انفرادی نقاشی، گالری آریا، تهران
1396 بدون عنوان
آریو فرضی بدون عنوان
1396
1396 نمایشگاه گروهی نقاشی پاستل، گالری هفت ثمر، تهران
1397 نمایشگاه گروهی، «100 اثر 100 هنرمند»، گالری گلستان، تهران
1397 نمایشگاه گروهی، «شبتاب 4»، گالری آزاد، تهران
1397 نمایشگاه انفرادی، «نمایشگاه نقاشی»، گالری گلستان، تهران

توضیحات


مجموعه حصار تپه ها:
‎حصار پدیده‌ی عجیبی است. هر سمتش
‎ مفهومی متضاد دارد. حصار دور دنیای کسی خط می‌کشد و راه را بر بیگانه‌ای می‌بندد. دیدن حصار برای ره گم‌کرده‌ای ناامید بسی امید است.حصار خط فاصل دو وجود است. پشت حصار می‌تواند دنیایی نو باشد. پشت حصار می‌تواند تنهایی‌مان پنهان باشد. پشت حصار می‌تواند هیچ باشد.
‎و اما حصار می‌تواند چند خط ایستاده روی تپه‌ای خارج از زمان و مکان باشد.



"کاج تپه ها" دومین مجموعه از تریلوژی ای ناتمام هستند که در آنها کاج هایی را می‌بینید که پس از عبور از صافی ذهن نقاش کاملا استیلیزه شده اند و همچنان بر روی تپه ها استوارند.
عنصر کاج در این نقاشی ها به عنوان تنها درخت همیشه سبز بر روی تپه خاکی می‌تواند حاکی از همنشینی و وصل ناگسستنی حیات با مرگ باشد....و می‌تواند هم نباشد.