در مورد بدون عنوان

سال خلق اثر حدود دهه 40 سهراب سپهری برای بیان مکاشفه‌های شاعرانه‌اش از طبیعت، جزئیات کم‌اهمیت را رها می‌کند و به شیوه‌ای موجز، نیمه‌انتزاعی و با اجرایی بسیار آزادانه و بی‌قیدوتکلف، ترکیبی ساده از عناصر طبیعت را با ساده‌ترین و بداهه‌ترین حرکات قلم‌مو پدید می‌آورد. او گاه برای دست‌یابی به این خلاصگی شب را برای نقاشی و طراحی برمی‌گزیده تا جزئیات رنگ ببازند و تنها کلیات بر جای بماند. سهراب سپهری در نقاشی‌هایش به تجسم تجربه لحظه‌های ساده با ادراکی عمیقاً شاعرانه، در جهان پیرامون می‌پردازد. تصاویر خلاصه‌شده از طبیعت در آثار سپهری، که گاهی تا مرز انتزاعِ ناب پیش می‌روند، بازنمایی لحظه‌های تعمق در جهان پیرامون نقاش هستند که گویی با بداهه‌نگاری آنی، لحظه‌ای از یکی‌شدن ذهن هنرمند و روح هستی را به نمایش می‌گذارند.