در مورد تاریخ

احمد میرزا درباره رویکرد این نمایشگاه گفت: در نمایشگاه‌های قبلی برخورد من مدرن بود و تا حدی دکوراتیو، زیرا مخاطب شرقی به زیبایی شناسی ایرانی عادت کرده بود و اغلب خط نقاشی‌ها بدون عنوان؛ اما کارهای نمایشگاه جدید همگی عنوان و مفهوم دارند و بعضی اصلاً دکوراتیو نیستند بلکه مفهومی انتقادی را از گذشته‌ها و از تخریب سنت‌ها و هویت‌هایی که داشتیم به مخاطب برساند. عنوان نمایشگاه خط فرش است. خط فرش اصطلاحی است که برای اولین بار در این نمایشگاه به کار می‌رود. بعد از گفتگویی طولانی که با آقای حسینی مدیر هنری ام داشتم این اصطلاح به ذهن مان خطور کرد. در تکنیک خط فرش، تکه‌های فرش‌های قدیمی و دست بافت که سالیان سال زیر پای ما ایرانی‌ها بوده تبدیل می‌شوند به حروف خوشنویسی. انگار می‌خواهند حرفی بزنند از دل تاریخ و از گذشته‌ها، برای این مجموعه تعدادی فرش مندرس و صدمه دیده که قابلیت ترمیم و مرمت نداشتند خریدم. زمانی که می‌خواستم این فرش‌ها را بریده و قطعه قطعه کنم تا از دل آن این حروف را در آورم این کار خیلی سخت بود، چون خودم تعلق خاطری به این دست بافت‌های زیبا و رویایی دارم. این فرش‌ها باید تکه پاره شده و تبدیل به حروف شود تا روی بوم حرف تازه ای بزنند.