در مورد باغ انگور

من در خانه ای متولد شده ام که مادرم در حال فرشبافی ایرانی مرا بزرگ کرد.( در آغوش خود شیر میداد و فرش می بافت) .. بی شک رنگهای درخشان قالی های ایران در ذهنم متولد میشدند. و من با قالی ها بزرگ و بزرگتر شدم و در جایگاهی که خودم نیز مدتی فرشبافی میکردم. تمام وجودم رنگ بود...برای بیان این احساسم بدون هیچ مطالعه ای به نقاشی رو آوردم. از ۷سالگی تصاویر کتاب های مدرسه ام را کپی میکردم.. بدون هیچ تشویق خاصی. و از سال ۹۱_۹۲ بصورت جدی به هنر رو اوردم. فکر کنم برای بیان اندیشه و احساسم گستره ی بصری ام انقدر زیاد بود که راحت با دنیای نقاشی و پیرامونم برخورد کنم. در اندیشه من یک چیزی وجود دارد.. خوشبختی کیهان (همه ی موجودات یک خونواده بی نهایت بزرگ می باشد، چگونه می توانم بی تفاوت باشم وقتی که یکی از اعضای خانواده ام رنج می برد. زیبایی، غصه ها را از رمق می اندازد. برگرفته از کتاب رسم هستی حال در تلاشم با سکوت های محض که در فضا فرمانروایی میکند را در نقاشی هایم بیاورم. اکثرا از رنگهای سرد آبی و سبز بیشتر استفاده میکنم. بخاطر بیان سکوت. و همیشه یک ابهام در کل زندگی احساس میکنم. ابهام تخیل بر انگیز از جنس شادی. و هدفم از این نقاشی هایم در راستای این احساسم هست.