در مورد موعظه

موضوع مجموعه آثار آن سوی بیکرانگی ملهم از فضای نقاشی‌های رمانتیک و نقاشی‌های مربوط به دوره باروک است که با دغدغه شخصی بدان پرداخت شده است. در واقع فضای این آثار بیشتر شبیه به یک کارناوال نمایشی است که هر کدام از شخصیت‌های نمایش در فضایی مصنوعی که ارجاع به تاریخ هنر و اشاره به وضعیت ناموزون معاصر دارد مشغول اجرای نقش شان هستند و از نظر اجرای نقاشانه بسیار ریز تصویر شده‌اند. آدم‌ها و حیواناتی که کارهای عجیب و غریب و متفاوت انجام می‌دهند، معلوم نیست روزگار به کامشان است یا نه، فقط نقش خود را بازی می‌کنند. نمایشی که در آن موضوع و مخاطب در فضایی خاص و گاه مهیج پیوند می‌یابد. در مجموع حال و هوای آثارم اسطوره ای و خیالی می‌باشد، که در اکثر آن‌ها شمار فراوانی از تصاویر انسانی و حیوانی به چشم می‌خوردکه همچون رمانتیک‌ها میان عناصر گوناگون و متعدد آن، حفظ تعادل و وحدت آفرینی شکل گرفته است، به گونه ای که تعادل از طریق هماهنگی اجزا در تابعیت از کل حاصل می‌شود.