در مورد بدون عنوان

این اثر از مجموعه گذر زمان، در مجموعه ای متشکل از 25 تابلوی نقاشی شکل گرفته است. آثار فیگوراتیو بوده و در پیوند با فرهنگ و هویت شکل گرفته .من نگارگری گذشته ایرانی را در پیوند با فیگورهای امروزی خود یافتم. انسانهایی در خلأ؛ دارای فرهنگی غنی، سرگشته میان گذشته و آینده. فرهنگی پنهان شده در نسخه های خطی و پراکنده شده در سرتاسر جهان. در طی زمان پی بردم که انتخاب آکریلیک در آثارم، نوعی حرکت مدرن گونه انسان امروزی و به خصوص ایرانی از آبرنگ و مرکب( متریال نگارگران قدیم ایران) به سمت آینده است. و در پی این تجربیات توجه به ترکیب بندی، فرم، رنگ؛ و به خصوص رنگ طلایی بوده است. تجربه بصری من از بازی این رنگ با دیگر رنگها ها و انعکاس جلوه‌های دیگر رنگ، و متغیر شدن آن در طول شبانه روز حکایت می‌کند. اینجا دنیای من است. که در آن ابتدایی‌ترین احساسات بشری به تصویر در آمده است. من آثارم را در زمینه خاصی دسته بندی نمی کنم چون هنر امروزی فراتر از معانی و واژه ها شکل گرفته است، برای این منظور فضای دید گسترده تری را برای مخاطب آثار در نظر میگیرم .