در مورد بدون عنوان

انسان‌ها در هم فشرده و در گستره‌ی خاکستری‌ها در حال تلاش برای بقا و رسیدن هستند. گرچه فضای اثر راحمی از مجموعه «باتلاق» با خفقانی از تنگنا همراه است اما امیدی برای ماندن و تنها راه انسان‌های درون اثر برای ادامه به مخاطب منتقل می‌شود. آثار این مجموعه با درهم فشردگی پیکرها به بیان مضمون فلسفی زیست جامعه هنرمند نزدیک شده و از نظر فرمی هم به آنچه هنرمند مد نظر داشته بدل شده است. باتلاق وضعیت امروز انسان است که در عین هیاهو تنها مانده اما در حال تلاش برای زیستن است. در اثر پیش رو پیکری بی‌جان و بی‌رنگ بر دستانی ناپیدا افتاده و شاید به کمک احتیاج دارد. نحوه‌ی مواجهه‌ی مهدی راحمی با این آثار ناشی از لحظه و ناخودآگاه بوده و به همین واسطه این اثر توازنی حاصل از تجربه و بیشتر مبتنی بر طراحی دارد.