در مورد بدون عنوان

قاسم حاجی‌زاده از نقاشان معاصر ایرانی است که عکس‌های خانوادگی قدیمی و تصاویر تاریخی را دستمایه‌ی آثار خود قرار می‌دهد. در سال 1346 از هنرستان هنرهای زیبای تهران دیپلم نقاشی گرفت. بعدها به استخدام رادیو تلوزیون ملی ایران درآمد اما با سودای وقف زندگی خود در مسیر نقاشی شغل خود را ترک کرد. شیفتگی حاجی‌زاده نسبت به جهان عکس‌ها به دوران کودکی او بازمی‌گردد؛ زمانی که به‌واسطه‌ی همسایگی با یک عکاس‌ لاهیجانی با دوربین و فرایند عکاسی و چاپ و ظهور عکس آشنا شد. این شیفتگی تا امروز در هنر او امتداد یافته و مشخصه‌ی اصلی آثار او شده است. عکس‌های قدیمی موضوع محوری و پایدار نقاشی‌های او هستند؛ تصاویری که از آلبوم عکس‌های خانوادگی، آرشیوهای تاریخی و یا بریده‌ی مجلات قدیمی انتخاب می‌شوند. حاجی‌زاده پس از حضور در دو نمایشگاه گروهی در گالری صبا و فضای آزاد پارک دانشجوی تهران در سال 1344، نخستین کارنمای انفرادی‌اش را در سال 1348 در تالار قندریز برگزار کرد و همکاری‌اش با این تالار را تا 1350 سال ادامه داد. اولین حضور حاجی‌زاده در حراج‌ها به آبان 1387 (2008) به خانه‌حراج کریستیز بازمی‌گردد. آثار او تاکنون60 مرتبه در حراج‌های داخلی و خارجی حضور یافته و 56 درصد از آثارش در حراج‌های بین‌المللی به فروش رسیده است. گرانترین اثر او تا سال 2021 در خانه‌حراج کریستیز به مبلغ 72500 دلار در 29 مهر 1393 چکش خورده است .