در مورد بوماسب

ترکیب حیوانات یا همان اسفنکس در هیبت مجسمه‌های مجتبی رمزی حال و هوای اساطیری و باستانی را زنده می‌کند. جغد در اکثریت آثار رمزی به عنوان نشانی از خرد به چشم می‌آید و به طور کل حیوانات راه بیان رمزی بوده است. در این مجسمه برنز نیز جغدی در سینه اسبی بالدار دیده می‌شود که چشم‌هایش روزنه‌ای سیاه و تو خالی به درون اسب گشوده است. به همین خاطر بعدی در چشم‌های جغد وجود دارد که شمایل واقعی و ملموسی را ایجاد و مخاطب را بیشتر جذب می‌کند. رمزی به واسطه جغدهایش در عرصه بین‌الملل فعالیت بسیاری داشته است.