در مورد پر دوم سیمرغ (از مجموعه شاهنامه نادیده)

انسان‌ها و پرندگان اساطیری آهنی در آثار محسن کیانی مانند آینه‌ای از مواجهه انسان معاصر با ریشه‌های فرهنگی است. جنجگویان و پهلوانان با رنگ‌های آبی و نارنجی از گرما به سردی می‌روند. در اثری دیگر خلق پرندگان در رنگ‌هایی کاملا سرد و آهنی علاوه بر فراموشی فرهنگ به فراموشی طبیعت نیز اشاره دارد. نوازنده‌ای با ساز ایرانی و پس زمینه‌ای از حروف فارسی همچنان به تعلق خاطر کیانی نسبت به عناصر فرهنگی ایران نشانه دارد و به نوعی آن‌ها را مدفون در زیر آهن و تکنولوژی می‌بیند.