در مورد بدون عنوان 6 یک

عناصر نوشتاری به زعم خودم به دارای ارزش و اعتبارند. به مجرد از بار خوانایی شان، همان تأثیری را می توانند بر مخاطبان بگذارند که کلمات و جملات معنادار و خوانا؛ لذا عبارات بی معنی و ناخوانایی را به شکل بداهه وار در کنار هم قرار داده ام تا به انباشتی از عناصر نوشتاری دست یابم، به گونه ای که برایم فضاهای معنوی و ذکرگونه ای را تداعی کنند. سعی دارم محتوای آثار در شکل و ظاهر بصری شان نشان داده شوند، لذا در کارهایم بیشتر رویکردی انتزاعی - معنوی را دنبال می کنم، کما اینکه خود عناصر نوشتاری ذاتاً از این ویژگی برخوردار هستند یعنی عناصر خط، عناصری تجریدی و کاملاً انتزاعی هستند که عاری از هرگونه مشابهت با المان هاای شناخته شده طبیعت می باشند. این جنبه بسیار مهمی از هنر خوشنویسی است که آن را در طی تاریخ 1400 ساله خود دائماً در حال رو به رشد و بالندگی نگه داشته و حتی سایر عرصه های هنری اعم از کتاب آرایی و معماری و کتیبه نگاری و غیره را تحت شعاع خود قرار داده است. الگوهای هندسی رایج در هنر ایرانی- اسلامی به ویژه کتیبه نگاری ها الهام بخش کارهای من هستند. با مراجعه ذهنی و غیرمستقیم به هنرهای سنتی، معماری و کتاب آرایی ایده پردازی می کنم، چون بر این اعتقادم که در ضمن خلق آثاری مدرن و امروزی، نگاهی هم به گذشته پر ارج و پر شکوه هنرمان داشته باشم تا آنها را به گونه ای نو بر مخاطبانم ارائه نمایم و همچون هنرمندان دهه چهل ایران به ویژه هنرمندان جنبش سقاخانه و نقاشیخط که دنبال هویت نمایی در آثارشان بودند، به آثارم اصالت ایرانی- اسلامی ببخشم. در آثارم، قلم ثلث را دستمایه قرار داده ام، اما نخواسته ام به فرم های کلاسیک و شناخته شده آن وفادار باشم. لذا با رویکردی سنت گریزانه از ساحت قواعد خوشنویسانه ثلث دور شده ام، اما به زیبایی و خوش فرمی حروف و کلمات نظر داشته ام.