در مورد استحاله اول، استحاله ثانی، استحاله ثالث

استحاله اول: پدیده سنگوارگی موجودات پیشابشری یا سرنوشت مردمان پمپئی را شاید بتوان نوعی از استحاله ی سرامیکی در نظر گرفت. با این نگاه، نخستین استحاله بر پیکر پارچه ای که در انتظار ایفای نقش هر روزه و در کسوت «دست مال» می بود، حادث شد. استحاله ثانی: دومین استحاله، بر عرق چین سفالگر حادث شده و آن را به کاسه واره ای بدل ساخت. استحاله ثالث: در خلق آثار سرامیکی غیر انتزاعی، تلاش سازنده عمدتا معطوف به نوعی محاکات بوده و از همین رو معمولا تمامیت روح واقعیت اشیاء پیرامونی امکان بروز و بیان نمی یابد. «سومین استحاله»، سازه سرامیکی را نه به عنوان ماحصل تقلیدی از اشیاء پیرامونی که به عنوان شیئ که خود مستحیل شده باشد، بازتعریف می کند. از این رو افتراق میان واقعیت شئ و برساخته سرامیکی آن بسیار دشوار می نمایاند. امری که جز با لمس اثر محقق نمی شود.