بیوگرافی |
|
غزاله خوشقدم متولد سال ۱۳۷۱ در همدان است. او مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته نقاشی را از دانشگاه سوره در سال ۱۴۰۰ اخذ کرده است. از همان ابتدای کودکی به نقاشی علاقه مند و نزد اساتید مختلفی در همدان همچون استاد "احمد فتوت" آموزش دید.
همچنین وی در چندین نمایشگاه گروهی با نام های «سمفونی نقش‌ها» سال ۱۳۹۵،«انعکاس» سال ۱۳۹۷،«روزنه» سال ۱۳۹۸» در گالری «آوینی» همدان شرکت کرده است.
اولین نمایشگاه انفرادی وی در مرداد ماه سال ۱۴۰۱ در گالری ٱ با عنوان «صورت‌های پشت صورت» به نمایش درآمد.
دغدغه اصلی خوشقدم پیوسته درون آدمها و اعماق جان آنها بوده است و به همین سبب پرتره و چهره‌نگاری همیشه از اهمیت ویژه‌ای برای وی برخوردار و موضوع اصلی کارهای وی است. در این مجموعه چهره‌هایی را می‌بینیم که بیانگر احساسی نیستند: نه غم، نه شادی، نه ترس، نه نگرانی. صورت‌هایی پشت شبکیه، چهره‌هایی پشت مردمک چشم. این چهره‌ها در پسِ زیبایی ظاهرِشان دریافته‌اند که مجبورند به تنهایی در چشمان زندگی بنگرند؛ آدمهایی که در عمق وجود خود همواره تنهایند و غمی نهفته را با خود حمل میکنند که نه به دیگران گفتنی است و نه از سوی ایشان قابل درک. چهره‌های لایه لایه‌ای که هر لایه از وجودشان به رنگی است: رنگهایی تند. برای خوشقدم چهره نگاری صرفا بازنمایی چهره نیست بلکه فرصتی برای تبیین و تفسیر این شخصیت‌ها نیز هست. وی همچنین از نخ و پارچه برای خلق پرتره‌هایش بهره برده است. از آنجا که در دوختن نیز مانند مدادرنگی رنگها از هم تفکیک شده و فرآیند دوختن تدریجی و طولانی است فرصت تفکر و تعمق را برای تفسیر درونیات این چهره‌ها برای او فراهم می‌آورد.
او مجموعه‌ای از پرتره‌ها با همین ویژگی‌ها دوخته شده بر پارچه‌هایی با طیف گسترده‌ای از بافت و نقوش و رنگهایی تند گردآوری کرده است که هم‌راستا و همسو با مدادرنگی‌هایش است.
همچنین وی در چندین نمایشگاه گروهی با نام های «سمفونی نقش‌ها» سال ۱۳۹۵،«انعکاس» سال ۱۳۹۷،«روزنه» سال ۱۳۹۸» در گالری «آوینی» همدان شرکت کرده است.
اولین نمایشگاه انفرادی وی در مرداد ماه سال ۱۴۰۱ در گالری ٱ با عنوان «صورت‌های پشت صورت» به نمایش درآمد.
دغدغه اصلی خوشقدم پیوسته درون آدمها و اعماق جان آنها بوده است و به همین سبب پرتره و چهره‌نگاری همیشه از اهمیت ویژه‌ای برای وی برخوردار و موضوع اصلی کارهای وی است. در این مجموعه چهره‌هایی را می‌بینیم که بیانگر احساسی نیستند: نه غم، نه شادی، نه ترس، نه نگرانی. صورت‌هایی پشت شبکیه، چهره‌هایی پشت مردمک چشم. این چهره‌ها در پسِ زیبایی ظاهرِشان دریافته‌اند که مجبورند به تنهایی در چشمان زندگی بنگرند؛ آدمهایی که در عمق وجود خود همواره تنهایند و غمی نهفته را با خود حمل میکنند که نه به دیگران گفتنی است و نه از سوی ایشان قابل درک. چهره‌های لایه لایه‌ای که هر لایه از وجودشان به رنگی است: رنگهایی تند. برای خوشقدم چهره نگاری صرفا بازنمایی چهره نیست بلکه فرصتی برای تبیین و تفسیر این شخصیت‌ها نیز هست. وی همچنین از نخ و پارچه برای خلق پرتره‌هایش بهره برده است. از آنجا که در دوختن نیز مانند مدادرنگی رنگها از هم تفکیک شده و فرآیند دوختن تدریجی و طولانی است فرصت تفکر و تعمق را برای تفسیر درونیات این چهره‌ها برای او فراهم می‌آورد.
او مجموعه‌ای از پرتره‌ها با همین ویژگی‌ها دوخته شده بر پارچه‌هایی با طیف گسترده‌ای از بافت و نقوش و رنگهایی تند گردآوری کرده است که هم‌راستا و همسو با مدادرنگی‌هایش است.
