بیوگرافی |
|
احسان ارجمند متولد ۱۳۶۱ در آباده است. از هفده سالگی طراحی را آغاز کرد و یک سال بعد به کلاس‌های طراحی هانیبال الخاص رفت. ارجمند بعدها آبرنگ را نزد مسعود دشتبان آموخت. او در سال ۱۳۸۰ در رشته‌ی مجسمه سازی در دانشگاه تهران پذیرفته شد. اولین نمایشگاه انفرادی‌اش را با عنوان عروسک‌ها، سال ۱۳۸۳ در گالری لاله برگزار کرد. ارجمند سال ۱۳۸۶ در مقطع کارشناسی فارغ‌التحصیل شد و به فعالیت حرفه‌ای پرداخت و پس از مدتی در سال ۱۳۹۳ ادامه تحصیل را در مقطع کارشناسی ارشد رشته نقاشی در دانشگاه علم و فرهنگ پیش گرفت. ارجمند از دهه‌ی هشتاد تاکنون در بیست نمایش گروهی در تهران، بیروت، لندن و سوئد حضور داشته است. همچنین این هنرمند شش نمایشگاه انفرادی و سه نمایش دونفره در گالری‌های ساربان، دنا، طراحان آزاد، لاله و گالری آرت‌لب بیروت داشته است. آخرین نمایش انفرادی او سال ۱۴۰۰ با عنوان «تعلیق تن» در گالری ساربان به نمایش گذاشته شد.
ارجمند در طول سال‌های فعالیت هنری‌اش به مفهوم انسان و به‌صورت ویژه «تن» توجه داشته است. پرتره‌هایی که احسان ارجمند در نمایش گروهی «تجربه شهری» ارائه داده نیز در ادامه این جستجو و با تمرکز بر تاثیر فضای شهری بر چهره مسافران مترو خلق شده است.
ارجمند در استیتمنت مجموعه «مسافر خط سه» می‌نویسد:
«گاهی ملال جامعه - ملالی که در روابط گوناگون مردم می‌بینی چنان تو را درگیر خود می‌کند که برای فرار از آن چاره ای جز بازتولیدش نداری. عکس‌هایی که با دوربین موبایلم از چهره مسافران در فضای مترو تهران گرفتم، مرجع تصویری این مجموعه بودند: توده‌ای ملتهب از تن‌هایی خسته در ملال بین دو هیچ. انسان‌هایی که درمانده از مسئولیت‌های قراردادی، به تنهایی‌شان پناه برده‌اند. مردمی که حضور در فضای محصور مترو همچون یک اتاق انتظار وقفهای کوتاه در اختیارشان گذاشته تا قبل از رسیدن به مقصد بعد و بازی دوبارۀ نقششان، با ذهن و تن خود تنها باشند. کشیدن چهرۀ این افراد همچون شکافتن پوستۀ نقابشان راهی بود برای رسیدن به حسی مشترک که به اشکال گوناگون در صورتشان می‌دیدم».
ارجمند در طول سال‌های فعالیت هنری‌اش به مفهوم انسان و به‌صورت ویژه «تن» توجه داشته است. پرتره‌هایی که احسان ارجمند در نمایش گروهی «تجربه شهری» ارائه داده نیز در ادامه این جستجو و با تمرکز بر تاثیر فضای شهری بر چهره مسافران مترو خلق شده است.
ارجمند در استیتمنت مجموعه «مسافر خط سه» می‌نویسد:
«گاهی ملال جامعه - ملالی که در روابط گوناگون مردم می‌بینی چنان تو را درگیر خود می‌کند که برای فرار از آن چاره ای جز بازتولیدش نداری. عکس‌هایی که با دوربین موبایلم از چهره مسافران در فضای مترو تهران گرفتم، مرجع تصویری این مجموعه بودند: توده‌ای ملتهب از تن‌هایی خسته در ملال بین دو هیچ. انسان‌هایی که درمانده از مسئولیت‌های قراردادی، به تنهایی‌شان پناه برده‌اند. مردمی که حضور در فضای محصور مترو همچون یک اتاق انتظار وقفهای کوتاه در اختیارشان گذاشته تا قبل از رسیدن به مقصد بعد و بازی دوبارۀ نقششان، با ذهن و تن خود تنها باشند. کشیدن چهرۀ این افراد همچون شکافتن پوستۀ نقابشان راهی بود برای رسیدن به حسی مشترک که به اشکال گوناگون در صورتشان می‌دیدم».
رزومه |
|
نمایشگاه‌های انفرادی و دونفره:
در متن تن، ▐ 1398
بیگورکسیا، گالری دنا، ▐ 1396
در غیاب، همراه با فاطمه پاشا، گالری آرت لب، بیروت، ▐ 1396
اینها تمام حافظۀ من نیست، همراه فاطمه پاشا، گالری لاله، ▐ 1389
یک چرخش تند، گالری طراحان آزاد، ▐1389
Play,Pause: Ferreri همراه فاطمه پاشا، گالری لاله، ▐1388
Waiting for Your Friend to Load Doodle ، گالری طراحان آزاد، ▐1384
عروسک‌ها، گالری لاله، ▐ 1383
منتخب نمایشگاه‌های گروهی:
گرگ و میش، فرهنگسرای نیاوران ▐1399
آرشیو، گالری آرتبیشن ▐1399
ورزشهای ویدئویی، بنیاد تیرافکن ▐1399
50 در 50، گالری آرتبیشن ▐1398
این زمان متورم،گالری دنا، ▐ 1397
مشرق زمین، گالری اند مور گوتنبرگ، سوئد، ▐ 1397
نمایشگاه گروهی، گالری آرت لب، بیروت،▐ 1394 - 1395
نمایشگاه کارهای کوچک، گالری آریا، ▐ 1391
نمایشگاه گروهی گالری لاله، 1381 - ▐ 1382
در متن تن، ▐ 1398
بیگورکسیا، گالری دنا، ▐ 1396
در غیاب، همراه با فاطمه پاشا، گالری آرت لب، بیروت، ▐ 1396
اینها تمام حافظۀ من نیست، همراه فاطمه پاشا، گالری لاله، ▐ 1389
یک چرخش تند، گالری طراحان آزاد، ▐1389
Play,Pause: Ferreri همراه فاطمه پاشا، گالری لاله، ▐1388
Waiting for Your Friend to Load Doodle ، گالری طراحان آزاد، ▐1384
عروسک‌ها، گالری لاله، ▐ 1383
منتخب نمایشگاه‌های گروهی:
گرگ و میش، فرهنگسرای نیاوران ▐1399
آرشیو، گالری آرتبیشن ▐1399
ورزشهای ویدئویی، بنیاد تیرافکن ▐1399
50 در 50، گالری آرتبیشن ▐1398
این زمان متورم،گالری دنا، ▐ 1397
مشرق زمین، گالری اند مور گوتنبرگ، سوئد، ▐ 1397
نمایشگاه گروهی، گالری آرت لب، بیروت،▐ 1394 - 1395
نمایشگاه کارهای کوچک، گالری آریا، ▐ 1391
نمایشگاه گروهی گالری لاله، 1381 - ▐ 1382
توضیحات |
|
تن میدان نبرد است؛ محل وقوع حوادث. تن ساخته می‌شود و می‌سازد. تن امتداد می‌یابد، کامل و گاه ناقص می‌شود. پیر می‌شود و می‌میرد. این آثار در ادامۀ جست و جوی من در بازنمایی انسان است: تن در قسمتی از متن گستردۀ آن و تجربۀ زیسته‌اش. هر نقاشی با روایتی از یک طراحی، یادداشت، عکس یا ویدئو آغاز شده و به تصویری از رابطۀ تن با خود، دیگری، اشیا و محیط پایان یافته است. گسترش حدود تن، در مرز انتزاع و روایت اجزا تن، دلیل اصلی پدید آمدن این مجموعه بوده است.
