آناهیتا داراب‌بیگی 3701

دل چو پرگار به هر سو دورانی می‌کرد
وندرآن دایره سرگشته‌ی پابرجا بود

متولد ۱۳۷۵
فارغ‌التحصیل هنرستان تجسمی تهران
کارشناسی نقاشی دانشگاه هنر تهران
کارشناسی ارشد تصویرگری دانشگاه تهران

منتخب نمایشگاه‌های گروهی:

۱۴۰۲ نمایشگاه گروهی اردیبهشت / گالری جاوید
۱۴۰۲ نمایش آنلاین / پلتفورم دا آرت لندن
۱۴۰۲ منتخب آثار آرت فر تایوان / گالری ایکس پاور تایوان
۱۴۰۲ آرت فر تایوان
۱۴۰۲ نمایشگاه گروهی دیدار با هنرمندان / گالری دیدار
۱۴۰۱ نمایشگاه گروهی برای زندگی/ گالری آران
۱۴۰۱ نمایش آنلاین گروهی/ گالری گلستان
۱۴۰۱ نمایش گروهی/گالری اچ
۱۴۰۱ نگارگری معاصر ایران/جایزه محمد سیاه قلم/ گالری طراحان آزاد
۱۴۰۰ منتخب نمایشگاه جایزه بزرگ نقاشی خانه هنرمندان ایران
۱۴۰۰ «اینجا تهران است» گالری جاوید
۱۳۹۹ گالری آرتیبیشن
۱۳۹۶ گالری هفت ثمر، تهران، ایران
۱۳۹۵ گالری هفت ثمر، تهران، ایران
۱۳۹۴ خانه هنرمندان ایران

نقاشی زندگی فشرده است.کپسول زمان، محتوی روزها و ساعت هایی که به مفهومی اندیشیده ایم. آیا نقاش در هر لحظه یک نقاش است؟ من میگویم که نیست. تنها آن زمان که چیزی درخور توجه و بازگفتن میابم قلمی بدست میگیرم. شاید ماه ها حتی سال ها چیزی گوشه ذهنم بماند و خیس بخورد و نرم شود تا بتوانم هضمش کنم؛ اصال بدانم چرا این موضوع خاص نظرم را جلب کرده؟
مطالعه از خود نقاشی برای من جداست، ارزش چرک نویس را دارد. از همه بیشتر این پروراندن یک تصویر را دوست دارم، خواه روی کاغذ باشد خواه در ذهنم. از هیچ وسیله ای برای کارم صرف نظر نمی کنم،
ممکن است برای تحقیقات میدانی ام عکاسی یا سفر کنم، آرشیو های بزرگ اتود جمع کنم، و مطالب زیادی
بخوانم، اما دست آخر موقع کار به هیچ چیزی نگاه نمیکنم. از موضوعاتی که همیشه در کارها و ذهنم حاضرند خواب ها و رویاهاییست که میبینم و سعی میکنم ارتباطشان را با واقعیات تصویری که از آنها سرچشمه گرفته اند بیایم. ادبیات معاصر و کلاسیک فارسی پایه دیگر نقاشی هاست. دیگری طبیعت محل زندگی ام، یعنی تهران، و تغییرات و خصلت های رنگی اش. فکر میکنم نقاشی همان است که پشت کلمات پنهان شده، می تواند یک خیال یا آرزو باشد، یا یک سکوت، با معنی به خصوص. اینکه نقاشی در لحظه می تواند یک رمان هزار صفحه ای را بازگو کند برایم هنوز حکم جادوی غار را دارد.