سپیده صولتی 2419

من از درونی ترین درونیات خود سخن می گویم.
از تمام احساسات بیان نشده که اکنون در قالب رنگ و فرم پدیدار می شود.
این دوردست ترین نزیسته ی خویشتن خویش را به تصویر می کشم.
غرق در نیستی ، غرق در فراموشی.
نقاشی هایم از جهان درونم نشات گرفته و همواره از زندگی خود الهام گرفته ام و احساسات حقیقی خودم رو بازنمایی کرده ام.
هدف من به اشتراک گذاشتن لحظاتی از احساساتم و دعوت مخاطب به جهان کوچک درونم بوده.
من با رنگ و قلمو شیرجه ای میزنم به اعماق خویش، آنجا که احساسات افسارگسیخته خاموش مانده اند و تمام آنها که تجربه شده اند ته نشین شده اند، میان
خاکسترهای فراموشی و خاموشی.

سپیده صولتی
. 1366 تهران
. دیپلم گرافیک – هنرستان گلشن
. کارشناسی نقاشی- دانشگاه هنر تهران

.نمایشگاه نقاشی، گالری ویستا، 94
.نفر برگزیده جشنواره مشکات، 94
.نمایشگاه گروهی، گالری سایه، 96
.نمایشگاه گروهی، گالری دارگون، 96
.نمایشگاه گروهی، هارمونیک سنتر، 96
.نمایشگاه گروهی، گالری ایدل استانبول، 96
.نمایشگاه گروهی، گالری صا، 97
.نمایشگاه گروهی، گالری گلستان، 98
.نمایشگاه گروهی، گالری روند مشهد 1400
.نمایشگاه گروهی ، گالری پردیس ملت 1400

.عضو انجمن نقاشان البرز
. عضو انجمن هنرهای تجسمی البرز

احساسات نهفته در بطن آدمی و آن نسخه همیشه پنهان درونی ، تجربه های عاطفی زندگی و تمام آنچه برایمان رقم خورده ، آنچه همیشه نادیده میگیریم و به گوشه ای از عمق ناخوداگاه خود فرومی اندازیم . برایم شگفت انگیز است نفوذ به درون احساسات آدم هایی که تصویرشان یا خودشان را میبینم و به بازنمایی دریافت خویش از آنها میپردازم.برای من حرف های ناگفته ، اشک ها و لبخندهای ظهور نیافته مهم اند. تمامی آنچه بارها و بارها فروخورده شده. در میان عواطف کنکاش میکنم ، کشف میکنم و از میان خروارها حادثه، عطف اتفاق و تلاقی احساس مرا به ترسیم وامیدارد.عمق ناخوداگاهم و هرآنچه دریافت میکنم به شکل فیگورهایی بداهه نمایان میشود ؛انسان عصر امروز که ناگزیر از همهمه و تزلزل و است.