بیوگرافی |
|
پرویز کلانتری، نقاش، تصویرگر و نویسنده متولد 1310 است. او پس از تجربه‌های سنت‌گرایی نو به نوعی مفهوم‌پردازی گرویده است. کلانتری دوره کارشناسی نفاشی را سال 1338 در دانشکده هنرهای زیبا به انجام رساند. او همکاری‌اش را با انتشارات فرانکلین در زمینه تصویرگری کتاب‌های درسی شروع کرد. او مدتی مدیریت آموزش هنر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال‌های 1347 تا 1357 را بر عهده داشت. کلانتری مدتی با موزه مردم‌شناسی همکاری کرد که حاصل‌اش مجموعه تصاویر عشایر ایران بود. کلانتری نخستین نمایش انفرادی از آثارش را سال 1340 در دانشگاه هنرهای زیبا بر پا کرد. کلانتری بعد از یک دوره نقاشی انتزاعی با عنوان «سیاه بر سیاه» کاهگل را برای زمینه کارش برگزیده است. کلانتری در اواسط دهه 60 بر اساس دیده‌های خود صحنه‌هایی از زندگی عشایر و دست‌بافت‌های آنان را به تصویر آورد. این هنرمند در دوره «سقاخانه» با استفاده از گل و گچ و اشیایی مانند کاشی، دخیل و طلسم و... مجموعه‌ای از اسمبلاژ را به وجود آورد. او در دهه 70 با استفاده از وسایل مستعمل و تغییراتی بر روی آن‌ها ایده‌های خود را بیان کرد. در آثار اخیر او رویکردی انتزاعی در فرم‌های منحنی معماری فعالیت دارد. بام‌های گلی، سنگر، شب بختیاری، چشم‌انداز کویری، خط و خشت، مرثیه‌ای برای پدرم و... از جمله آثار پرویز کلانتری است.
رزومه |
|
1330 نمایشگاه انفرادی، گالری استاتیک
1338 کارشناسی، دانشکده‌ی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
1339شروع به تدریس نقاشی در دانشکده‌ی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
1340نمایشگاه انفرادی، دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، تهران
1347مدیر آموزش هنر در «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان»
1349نمایشگاه انفرادی، مدرسه‌ی هنرهای زیبا، تهران
1351نمایشگاه انفرادی، گالری سیحون
1352نمایشگاه انفرادی، موزه‌ی هنرهای کرمان
1354نمایشگاه انفرادی، گالری هنری سیحون
1366نمایشگاه انفرادی، گالری هنر کتاب‌سرا
1370نمایشگاه انفرادی، گالری هنر کلاسیک
1371نمایشگاه انفرادی، گالری هنر پرویز، رفسنجان
1389نمایشگاه انفرادی، «مجموعه‌ی نقاشی»، گالری ساربان
1393نمایشگاه انفرادی، «مرور آثار هنرمند»، گالری بوم
1395درگذشت در تهران
1397نمایشگاه انفرادی، «میراث معاصر»، گالری فرمانفرما
1398نمایشگاه گروهی، «کلکسیونر ۳»، آرتیبیشن
1400نمایشگاه گروهی، «کلکسیونر 8»، آرتیبیشن
1401نمایشگاه گروهی، «ریسایز»، گالری آرتیبیشن
1401نمایشگاه گروهی، «کلکسیونر مدرنیسم تیر 1401»، گالری آرتیبیشن
1338 کارشناسی، دانشکده‌ی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
1339شروع به تدریس نقاشی در دانشکده‌ی هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
1340نمایشگاه انفرادی، دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران، تهران
1347مدیر آموزش هنر در «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان»
1349نمایشگاه انفرادی، مدرسه‌ی هنرهای زیبا، تهران
1351نمایشگاه انفرادی، گالری سیحون
1352نمایشگاه انفرادی، موزه‌ی هنرهای کرمان
1354نمایشگاه انفرادی، گالری هنری سیحون
1366نمایشگاه انفرادی، گالری هنر کتاب‌سرا
1370نمایشگاه انفرادی، گالری هنر کلاسیک
1371نمایشگاه انفرادی، گالری هنر پرویز، رفسنجان
1389نمایشگاه انفرادی، «مجموعه‌ی نقاشی»، گالری ساربان
1393نمایشگاه انفرادی، «مرور آثار هنرمند»، گالری بوم
1395درگذشت در تهران
1397نمایشگاه انفرادی، «میراث معاصر»، گالری فرمانفرما
1398نمایشگاه گروهی، «کلکسیونر ۳»، آرتیبیشن
1400نمایشگاه گروهی، «کلکسیونر 8»، آرتیبیشن
1401نمایشگاه گروهی، «ریسایز»، گالری آرتیبیشن
1401نمایشگاه گروهی، «کلکسیونر مدرنیسم تیر 1401»، گالری آرتیبیشن
توضیحات |
|
پرویز کلانتری، هنرمند نقاش و تصویرگری که اغلب او را به عنوان خالق نقاشی‌ها و تصویرسازی‌های ایرانی در هنر نوگرای ایران می‌شناسند. او خالق تصاویر بسیاری از داستان‌های خاطره‌انگیز کتاب‌های درسی همچون «روباه و زاغ» و «چوپان دروغگو» است.
آثار کلانتری بر پایه‌ی مؤلفه‌های بصری هنری ایرانی خلق شده است؛ با این تفاوت که او به جای توجه به خصوصیات هنر قاجاری و سنتی، به زندگی اقوام و معماری ایرانی توجه کرد و در آثارش زیست مردم روستایی را به تصویر کشید. او با پرهیز از بازنمایی واقعگرایانه، با چکیده‌نگاری شکل‌ها در ساده‌ترین فرم‌های مثلث و مربع و مستطیل توانسته به بیانی مدرن در نقاشی خود دست یابد. یکی از مهمترین ویژگی‌های آثار کلانتری استفاده از کاهگل در کارهایش بود و در اغلب کارهایش نیز از این تکنیک بهره برد. او سنت‌ها و فضاهای معماری ایرانی را تصویر می‌کند. کلانتری قصه‌گوی خاطرات گذشته است. تصویر او از گذشته اما تلخ و غم‌انگیز نیست، بلکه پر از شور زندگی و حال خوش است.
آثار کلانتری بر پایه‌ی مؤلفه‌های بصری هنری ایرانی خلق شده است؛ با این تفاوت که او به جای توجه به خصوصیات هنر قاجاری و سنتی، به زندگی اقوام و معماری ایرانی توجه کرد و در آثارش زیست مردم روستایی را به تصویر کشید. او با پرهیز از بازنمایی واقعگرایانه، با چکیده‌نگاری شکل‌ها در ساده‌ترین فرم‌های مثلث و مربع و مستطیل توانسته به بیانی مدرن در نقاشی خود دست یابد. یکی از مهمترین ویژگی‌های آثار کلانتری استفاده از کاهگل در کارهایش بود و در اغلب کارهایش نیز از این تکنیک بهره برد. او سنت‌ها و فضاهای معماری ایرانی را تصویر می‌کند. کلانتری قصه‌گوی خاطرات گذشته است. تصویر او از گذشته اما تلخ و غم‌انگیز نیست، بلکه پر از شور زندگی و حال خوش است.
