حنا طرخان 644

قبلا اصرارِ زیادی بر مقابله کردن با رَوندگیِ زمان می ورزیدم، اکنون اما بر رشد متمرکزم.
آگاه بر گذر ِ زمان و فرسایشِ خود.
تصویر باعث می شود مسیرِ رشد و عبور از زندگی و جریاناتش برایم سرگرم کننده تر باشد.

متولد 1370
تحصیل در رشته ی ارتباط تصویری از هنرستان تا مقطع کارشناسی ارشد در فاصله ی سال 1385 تا 1398
عکاس استیجد
عکاس آزاد تئاتر و پرفورمنس
ویدیوگرافر

پذیرش عکس در پروژه بین المللی 24hours برای نمایش در خانه هنرمندان ایران1402
نمایشگاه گروهی ویدیوآرت و عکس "I AM Right Here" برمن آلمان 2023
نمایشگاه گروهی ویدیوآرت-خانه هنرمندان ژانوس کورزاک فرانسه ""Feminitude a l iranienne 2023
نمایشگاه گروهی "" Being a woman در گالری دانشگاه مک کالی– امریکا 2022
شرکت در نمایشگاه گروهی "زن ایرانی از نگاه زن ایرانی " در کورجو ایتالیا فوتو فستیوال اروپا با موضوع :
""Fantasies ,Stories ,Rules ,Inventions 2021
برنده ی عکس در فستیوال هنر جدید- هندوستان Art in the time of Corona "" سال 2020
سه عکس کاندیدای عکس برتر در " Black and wide spider awards" در مدت دو سال _ و نمایش عکس به صورت اسلاید در نمایشگاه های کشورهای مرتبط با این جشنواره
شرکت در نمایشگاه گروهی تحت عنوان " زن ایرانی از نگاه زن ایرانی" در مودیکای ایتالیا سال ۲۰۱۹
شرکت در نمایشگاه گروهی تخصصی بین المللی در بوداپست مجارستان تحت عنوان "Staged" سال ۲۰۱۹
شرکت در نمایشگاه تخصصی عکس گروه موتیف سال 1398
پذیرش عکس برای نمایش در نمایشگاه "زن در قاب عکس" بوستان گفتگو سال 1398
شرکت در نمایشگاه بین المللی گروهی عکس دیده شو در موسسه ی فرهنگی هنری صبا سال 1397
شرکت در نمایشگاه گروهی در موزه گالری دیدی ایزدشهر 1397
شرکت در نمایشگاه گروهی هنرهای تجسمی در گالری شرقی برج میلاد 1397
شرکت در نمایشگاه گروهی عکس پرتره اصفهان گالری گمان 1397
شرکت در نمایشگاه گروهی ایران نگار 1396
شرکت در نمایشگاه گروهی خانه عکاسان جوان 1396
ثبت عکس در سایت Lensculture در سایت جشنواره سال ۲۰۱۴
پذیرش اثر در ورک شاپ نوروز 99 – سازمان زیباسازی شهرداری تهران 1398
دعوت شده در جشنواره تئاتر پودس تبریز سال 1399
عکاسی برای کاور موزیک آلبالو 1398
تدریس عکاسی در هنرستان
تدریس خصوصی عکاسی مقدماتی – عکاسی فاین آرت – عکاسی تئاتر

عکاسی از تئاترهای :
از پشت پلک های نیمه باز 1396 به کارگردانی سلیم باشکوه
شرقی غمگین 1396 به کارگردانی سعید زارعی
بانویی از اسلو1396 به کارگردانی مجید رحیمی و علی اتحاد
برادرها می میرند 1398به کارگردانی کامبیز نیک آمیز
ترانزیت یک طرفه 1398 به کارگردانی مهتاب امیرکافی
نمایش کودک : کوکوی گردن دراز 1398 به کارگردانی مهدی مقیمی
علیه من شهادت نده نَوَد 1398 به کارگردانی حسین حیدری پور
شیر خشک 1398 به کارگردانی نوید معمار
کوارک ها 1398 به کارگردانی فرهنگ مدیری
سه گاه 1398 به سرپرستی علیرضا کیمنش
مک موردو 1400 به کارگردانی ناصر کاظمی
خاطرات خانه ای که ... 1400 به کارگردانی امین شریفی
سهیل 1400 به کارگردانی مرتضی فروزان فر
قصه ی قرن 1400 به کارگردانی حامد شیخی
توراندخت 1401 به کارگردانی نسیم ادبی و ندا شاهرخی
سیندخت 1401 به کارگردانی آزاده شمس
پناه کاه 1401 به کارگردانی فرید قادرپناه

با توجه به بستر فرهنگی وطنم "ایران" که با سنت ومذهب درآمیخته، در کودکی گمان می کردم خدا در جای جای خانه مان دوربین کاشته است و در فضایی مانند سینما مشغول تماشای ماست.
از این رو گاهی رو به دوربین های خیالی ام، برای او اطوار در می آوردم. ارتباط میانِ من با خدای کودکی ام توسط نمایش و تصویر شکل گرفت. فکر می کردم به این که تصویر من و فضای پیرامونی ام برای خدا چگونه است؟
این آغاز ِ ماجراجویی تصویری برای من بود. آغاز ِ "بودن" ِ من. یک قراردادِ نانوشته ی " تصویر دارم ، پس هستم!" گونه...
ناگهان به امروز بر می گردم، به این سال ها، به دنیای آغشته به آینه ها و دوربین ها و متغیرهای تصویری....به خودم که غوطه ور در فضاهایی هستم که صحنه پردازی و ثبت می کنم.
با صدای آهسته با خود مرور می کنم:
من آن مشاهدات ِ میانِ تصورات ِ کودکی ام تا تصاویر ِ ساختگی ِ بزرگسالی ام هستم.