بیوگرافی |
|
سام کلانتری، متولد 1355 (تهران)، از چهارمین نسل مستندسازان ایران است. او عکاسی حرفه‌ای را همزمان با ورود به دانشگاه آغاز کرد. سام که در دوران تحصیل در رشته‌ی مهندسی عمران ، در کلاسهای آزاد کارگردانی نیز شرکت می‌کرد، در سال 1379، با پایان دانشگاه و ساخت اولین فیلم کوتاهش، «تمنای مجهول»، وارد عرصه‌ی سینمای حرفه‌ای ایران شد.
رزومه |
|
سام کلانتری، متولد 1355 (تهران)، از چهارمین نسلِ مستندسازان ایران است. او عکاسی حرفه‌ای و شرکت در کلاسهای آزاد فیلمسازی را هم زمان با ورود به دانشگاه در رشته‌ی مهندسی عمران آغاز کرد و در سال 1379، با پایان تحصیل و ساخت اولین فیلم کوتاهش، «تمنای مجهول»، وارد عرصه‌ی سینمای حرفه‌ای ایران شد.
«تمنای مجهول»، در سال 1380، در اولین حضور بین‌المللی‌اش توانست دیپلمِ افتخارِ بهترین فیلمِ کوتاه داستانی را از دهمین جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم کودک اروگوئه نصیب خود کند.
پس از این فیلم، سام کلانتری با تأسیس «مؤسسه‌ی گسترش سینمای اندیشه» تمرکزش را روی ساخت و تولید آثار مستند گذاشت. از دستاوردهای مهم این مؤسسه میتوان به تولید دو فیلمِ «جمعه روز بدی بود» (محصول مشترک با کشور فرانسه) و مستندِ بلند «از خانه شماره 37» اشاره کرد.
در سال 1386 و همزمان با پایان فیلمبرداری «قلب من پر از عروسک است» (تهیه‌کنندگی مشترک با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی)، او برای ادامه تحصیل در رشته فیلم سازی راهی دوبلین (ایرلند) شد. از جمله فعالیت‌های وی در این برهه ، همکاری به عنوانِ طراح نور در پروژه «می‌بوسمت و اشک» است. این تئاتر روایت‌گر برشی از زندگی نخستین رئیس‌جمهورِ جمهوری چک، واتسلا هاول (Vaclav Havel)، بود که همزمان با سالگرد تولد این شخصیت «فرهنگی- سیاسی» در شهر برلین به روی صحنه رفت.
سام کلانتری پس از بازگشت به ایران و عضویت در دو انجمن «مستندسازان» و «تهیه‌کنندگان سینمای مستند ایران»، فیلم «از خانه شماره 37» را به اتمام رساند، پروژه‌ای در مورد "صادق هدایت" نویسنده مشهور ایرانی که 8سال تحقیق، نگارش و ساخت آن طول کشید و توسط بسیاری از شبکه های معتبر تلویزیونی و مراجع آکادمیک بین المللی به نمایش درآمد.
از سال 1389، کلانتری در کنار تولید و ساخت فیلم های مستند، فعالیت‌های صنفی‌اش در "خانه سینما" ایران را بیش از پیش کرد. او ابتدا بازرس اصلی صنف «انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند ایران» و سپس یکی از اعضای هیئت‌مدیره‌ی این صنف شد.
سام کلانتری ، علاوه بر فعالیت مستمر در جامعه‌ی اصناف سینمای ایران، به تحقیق و پژوهش آثار مستند نیز پرداخت و نامزدی سیمرغ بلورینِ بهترین ، "تحقیق و نگارش" برای فیلم «خاطراتی برای تمام فصول» از سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و کاندید تندیس بهترین پژوهش از هفتمین جشنواره بین المللی " سینما حقیقت"حاصل تلاشهای او در این بخش هستند.
از دیگر آثار این کارگردان – تهیه کننده ، فیلم " مانکن های قلعه حسن خان" است که علاوه بر حضور در فستیوال های معتبر بین المللی، توانست در سال 1395 جایزه بهترین کارگردانی مستند را از "هشتمین جشن سینمای ایران" برای او به ارمغان بیاورد. این مستند علاوه بر جایزه مذکور، تندیس بهترین فیلمبرداری، تدوین و صداگذاری جشن فوق را نیز به خود اختصاص داد و در ادامه نمایشهایش موفق به کسب جایزه بهترین فیلم مستند از جشنواره بین المللی فیلم شهر در سال 1396 شد.
همراهی و همکاری در راه اندازی دفتر بین المللی تولید فیلم " تنجرین"، کارگردانی سریال " گاراژ 888" به تهیه کنندگی سامان مقدم با مشارکت و سرمایه گذاری نیما و نیوشا طبیبی( اولین سریال بین المللی ایرانی در حوزه صنعت خودرو)، کارگردانی مستندِ " سرزمین اسطوره ها" ( شبکه تلویزیونی بین المللی المپیک و تهیه کنندگی فرزاد پاک)، کارگردانی مستند"شهر هفتم" (درباره تاریخ عکاسی و سینما در ایران به تهیه کنندگی "غزل بهی زادی") و مشارکت در طراحی و تولید بسیاری از آثار سینمایی و مستند بین المللی در قالب دفتر سینمایی " تنجرین" از سایر فعالیت های سام کلانتری پس از سال 95 بوده است.
در طول دوران فعالیت حرفه ای ،"کلانتری"به عنوان داور نیز در فستیوال های مختلف بین المللی حضوری فعال داشته است که میتوان به داوری بخش مستندِ جشن سینمای ایران (دوره ششم و هفتم)، عضو هیات انتخاب و داوری جشنواره بین المللی سینما حقیقت (دوره دهم و یازدهم)، داوری بخش انتخابِ 35 جشنواره بین المللی فجر ( مستند) اشاره کرد.
از دیگر فعالیت های پر اهمیت سام کلانتری، ریاست "نهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران" است که در شهریور ماه 96 همزمان با روز ملی سینما در کتابخانه ملی ایران برگزار شد.
همچنین این هنرمند از سال 92 در چندین نمایشگاه عکس و ویدئو آرت نیز شرکت کرده است. از نمایشگاه‌های او در این دوران میتوان به «تن‌ها»(انفرادی)، «کاتالپسی»(گروهی)،«پیله»(گروهی)،«یک تکه زندگی»(گروهی) «هزار تو،(گروهی)و «خاک میخندد» (انفرادی)در«ایمپرس گالری دبی» اشاره کرد.
«تمنای مجهول»، در سال 1380، در اولین حضور بین‌المللی‌اش توانست دیپلمِ افتخارِ بهترین فیلمِ کوتاه داستانی را از دهمین جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم کودک اروگوئه نصیب خود کند.
پس از این فیلم، سام کلانتری با تأسیس «مؤسسه‌ی گسترش سینمای اندیشه» تمرکزش را روی ساخت و تولید آثار مستند گذاشت. از دستاوردهای مهم این مؤسسه میتوان به تولید دو فیلمِ «جمعه روز بدی بود» (محصول مشترک با کشور فرانسه) و مستندِ بلند «از خانه شماره 37» اشاره کرد.
در سال 1386 و همزمان با پایان فیلمبرداری «قلب من پر از عروسک است» (تهیه‌کنندگی مشترک با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی)، او برای ادامه تحصیل در رشته فیلم سازی راهی دوبلین (ایرلند) شد. از جمله فعالیت‌های وی در این برهه ، همکاری به عنوانِ طراح نور در پروژه «می‌بوسمت و اشک» است. این تئاتر روایت‌گر برشی از زندگی نخستین رئیس‌جمهورِ جمهوری چک، واتسلا هاول (Vaclav Havel)، بود که همزمان با سالگرد تولد این شخصیت «فرهنگی- سیاسی» در شهر برلین به روی صحنه رفت.
سام کلانتری پس از بازگشت به ایران و عضویت در دو انجمن «مستندسازان» و «تهیه‌کنندگان سینمای مستند ایران»، فیلم «از خانه شماره 37» را به اتمام رساند، پروژه‌ای در مورد "صادق هدایت" نویسنده مشهور ایرانی که 8سال تحقیق، نگارش و ساخت آن طول کشید و توسط بسیاری از شبکه های معتبر تلویزیونی و مراجع آکادمیک بین المللی به نمایش درآمد.
از سال 1389، کلانتری در کنار تولید و ساخت فیلم های مستند، فعالیت‌های صنفی‌اش در "خانه سینما" ایران را بیش از پیش کرد. او ابتدا بازرس اصلی صنف «انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند ایران» و سپس یکی از اعضای هیئت‌مدیره‌ی این صنف شد.
سام کلانتری ، علاوه بر فعالیت مستمر در جامعه‌ی اصناف سینمای ایران، به تحقیق و پژوهش آثار مستند نیز پرداخت و نامزدی سیمرغ بلورینِ بهترین ، "تحقیق و نگارش" برای فیلم «خاطراتی برای تمام فصول» از سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و کاندید تندیس بهترین پژوهش از هفتمین جشنواره بین المللی " سینما حقیقت"حاصل تلاشهای او در این بخش هستند.
از دیگر آثار این کارگردان – تهیه کننده ، فیلم " مانکن های قلعه حسن خان" است که علاوه بر حضور در فستیوال های معتبر بین المللی، توانست در سال 1395 جایزه بهترین کارگردانی مستند را از "هشتمین جشن سینمای ایران" برای او به ارمغان بیاورد. این مستند علاوه بر جایزه مذکور، تندیس بهترین فیلمبرداری، تدوین و صداگذاری جشن فوق را نیز به خود اختصاص داد و در ادامه نمایشهایش موفق به کسب جایزه بهترین فیلم مستند از جشنواره بین المللی فیلم شهر در سال 1396 شد.
همراهی و همکاری در راه اندازی دفتر بین المللی تولید فیلم " تنجرین"، کارگردانی سریال " گاراژ 888" به تهیه کنندگی سامان مقدم با مشارکت و سرمایه گذاری نیما و نیوشا طبیبی( اولین سریال بین المللی ایرانی در حوزه صنعت خودرو)، کارگردانی مستندِ " سرزمین اسطوره ها" ( شبکه تلویزیونی بین المللی المپیک و تهیه کنندگی فرزاد پاک)، کارگردانی مستند"شهر هفتم" (درباره تاریخ عکاسی و سینما در ایران به تهیه کنندگی "غزل بهی زادی") و مشارکت در طراحی و تولید بسیاری از آثار سینمایی و مستند بین المللی در قالب دفتر سینمایی " تنجرین" از سایر فعالیت های سام کلانتری پس از سال 95 بوده است.
در طول دوران فعالیت حرفه ای ،"کلانتری"به عنوان داور نیز در فستیوال های مختلف بین المللی حضوری فعال داشته است که میتوان به داوری بخش مستندِ جشن سینمای ایران (دوره ششم و هفتم)، عضو هیات انتخاب و داوری جشنواره بین المللی سینما حقیقت (دوره دهم و یازدهم)، داوری بخش انتخابِ 35 جشنواره بین المللی فجر ( مستند) اشاره کرد.
از دیگر فعالیت های پر اهمیت سام کلانتری، ریاست "نهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران" است که در شهریور ماه 96 همزمان با روز ملی سینما در کتابخانه ملی ایران برگزار شد.
همچنین این هنرمند از سال 92 در چندین نمایشگاه عکس و ویدئو آرت نیز شرکت کرده است. از نمایشگاه‌های او در این دوران میتوان به «تن‌ها»(انفرادی)، «کاتالپسی»(گروهی)،«پیله»(گروهی)،«یک تکه زندگی»(گروهی) «هزار تو،(گروهی)و «خاک میخندد» (انفرادی)در«ایمپرس گالری دبی» اشاره کرد.
