بیوگرافی


حسین محجوبی به «نقاش بهشت» شهرت دارد. منظره‌نگار چشم‌اندازهای خیالی است و «خاطره‌ی طبیعت زادگاهش، گیلان را در شعرهای تصویری بازمی‌نمایاند». محجوبی عاشق طبیعت است و این اُنس را در زمینه‌ی طراحی پارک و فضای سبز نیز به ‌کار گرفته است.
این هنرمند از دوران نوجوانی به نقاشی روی آورد. در سال ۱۳۲۹ به دبیرستان البرز تهران رفت و پس از آن وارد دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران شد. هم‌زمان با تحصیل در رشته‌ی نقاشی، دروس معماری را هم گذراند. در دوره‌ی دانشجویی جایزه‌ی اول نمایشگاه جمعی انجمن ایران و آمریکا را از آن خود کرد و در سال ۱۳۳۸ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.
محجوبی نخستین کارنمای انفرادی‌اش را یک‌سال پیش از فارغ‌التحصیلی در باشگاه مهرگان تهران برپا کرد. این هنرمند تا کنون بیش از نود نمایشگاه انفرادی داشته و آثارش را در نمایشگاه‌های گروهی پرشماری در داخل و خارج از کشور شرکت داده است. همچنین طراحی پارک ساعی و نظارت بر ساخت فضاهای سبز استادیوم آزادی، نمایشگاه بین‌المللی و چندین پارک در تهران را در سوابق کاری خود دارد. محجوبی در سال 1357 برای تصویرسازی کتاب افسانه‌ی باران منتخب جایزه‌ی بین المللی هانس کریستین اندرسون شد. در سال 1400، خیابان منتهی به خانه‌ی این هنرمند در تهران به نام استاد حسین محجوبی نام‌گذاری شده است.
محجوبی در خلق آثارش به بازنمایی طبیعت می‌پردازد. درخت و طبیعت در نقاشی‌های او کیفیتی تغزلی و نمادین دارند. رویین پاکباز درباره‌ی آثار این هنرمند می‌نویسد: « پس از یک دوره تجربه‌ی نقاشی در شیوه‌ها و موضوعات مختلف، از اوایل دهه‌ی 1340، به منظره‌نگاری خیالی روی آورده است. بارها و بارها ردیف درختان باریک و بلند، اسبان سپیدِ سرگردان در تپه‌ماهورها ، بام‌های سفالین پوشیده از مه، و کوه‌های محو شده در افق دور را به تصویر کشیده است. مناظر او با رنگ‌های رقیق سرد _از سبز و آبی تا بنفش_ غالباً حال‌و‌هوای زمانتیک و خیال‌انگیزی را القا می‌کند». خود او نیز در گفتگوهایش پیوسته از تقدس طبیعت و ارج زمین به عنوان مادر همه‌ی مخلوقات سخن گفته است. امیر سقراطی، منتقد هنری درباره‌ی این هنرمند می‌‌نویسد: «حسین محجوبی از هنرمندان عاشق و عارف و از مهمترین نقاشان نوگرای ایران است که در۷۰ سال گذشته به نقاشی از طبیعت پرداخته. سیمای او را می‌توان در نقاشی‌هایش یافت؛ نقاشی‌هایی چشم نواز و آرام و دلنشین، با تصاویری بدیع و زیبا از سرزمین مادری‌اش؛ گیلان با درختانی سر به فلک کشیده و خانه‌های گالی‌پوش و اسب‌های سفید».
اولین حضور حسین محجوبی در حراج‌ها به سال 1392 (می 2013) به خانه ‌حراج تهران بازمی‌گردد. آثار او تا سال 2021، 11 مرتبه در حراج‌های داخلی و خارجی حضور مستمر داشته و همه‌ی آثارش در حراج‌های بین‌المللی به فروش رسیده است. گران‌ترین اثر او تا سال 2021 در هفتمین دوره حراج دونی مارک به مبلغ 52.798 دلار در تیر ماه سال 1396 چکش خورده است.
https://artchart.net/fa/artists/%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%AD%D8%AC%D9%88%D8%A8%DB%8C/timeline
منبع: آرتچارت

رزومه


حسین محجوبی در سال 1309 در شهرلاهیجان متولد شد.

ایام کودکی و نوجوانی را در آن دیار سرسبز و بهشتی و با خاطرات فراموش نشدنی که همه ضمیر باطن او را در برگرفته بودند، سپری کرد.

در سال 1329 بر اثر اتفاقی، به لطف زنده یاد استاد دکتر محمد علی مجتهدی برای ادامه تحصیلات متوسطه به دبیرستان البرز تهران آمد و سپس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال 1338 فارغ التحصیل شد.

از آن سالها علاوه بر نقاشی و نقاشیخط در عرصه معماری و پارک سازی و فضای سبز فعالیت داشته و بیش از نیم قرن است که در عالم هنر تلاش می کند و حاصل آن شرکت در دهها نمایشگاه جمعی وانفرادی است.

آثار محجوبی (ملهم از طبیعت) جایگاه ویژه ای در عرصه نقاشی دارد و همواره مورد توجه علاقه‌مندان در داخل و خارج از کشورقرار گرفته است.

از جمله کارهای ماندگار این هنرمند که خود و آثارش در ایران و جهان شناخته شده هستند، طراحی پارک ساعی تهران است.

توضیحات


آثار حسین محجوبی با نگاه به طبیعت و بازنمایی المان‌هایی مانند درخت و اسب خلق شده‌اند. این هنرمند بهشت را در مضمون آثار مد نظر دارد. بهشت آثار او تا حد زیادی بر پایه‌ی طبیعت محل تولد او یعنی گیلان شکل گرفته اسات. دشت‌های وسیعی که اسب‌ها بر آن می‌تازند و آسمان آبی و زمین سبز رنک‌های غالب بر آن هستند، نشان از سرزمین ایده‌آل هنرمند دارد. او با بازنمایی طبیعت بخش‌های مختلف سرزمین ایران به نوعی انتقاد در خصوص از بین بردن طبیعت و فضای بکر تاکید دارد. آثار او به جهت زیبایی‌شناسی متکی بر قلم‌گذاری‌های ماهرانه و فضای مملو از آرامش مخاطبان زیادی را در ایران و جهان جذب کرده است.