هما منصوری 3735

من یک آرتیست هستم و اینگونه متولد شدم، هرچه به عقب برمیگردم جز مسیری که اکنون در حال عبور از آن هستم هیچ ندارم و نمیدانم، احساس من اینست که کالبدی هستم برای خلق و اجرای چیزی که به سراغم می آیدو مرا برمیگزیند.

_ هما منصوری_کارشناس ارشد نقاشی
_نقاش و مجسمه ساز
-مدیر و مدرس آموزشگاه هنرهای تجسمی همای مهر مهرشهر کرج
-مدرس دانشگاه فنی حرفه ای دختران کرج
_عضو هیئت مدیره انجمن هنرهای تجسمی البرز
_عضو انجمن هنرمندان نقاش البرز.
_ عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی
گواهی شرکت در نمایشگاه سیزدهیم جشنواره فجر1399
-دریافت دیپلم افتخار و رتبه دوم کشوری نقش برجسته در سال ١٣٨۶
- رتبه سوم کشوری در رشته نقاشی مدارس کشور در سال
١٣٨٠
- کسب بیش از 20 رتبه برگزیده استانی و شهرستانی.
- نمایشگاه انفرادی گالری آتشزاد ١٣٨٧
-نمایشگاه انفرادی فرهنگسرای سرو١٣٩٣
-نمایشگاه انفرادی گالری ماهزاد کرج ۱۴۰۰
و بیش از ۳۰نمایشگاه گروهی

معجره فرسوده
در کشاکش دردی طویل زاده میشوند و از مسیری الیهالیه عبور کرده به فرازها و نشیبهای راه میرسند. بالغ میشوند و در
اندک فاصلهای گاه ناپیمودنی زمین میخورند خرد میشوند اما باز نمیایستند و میروند. شکل میگیرند. فرم میگیرند. کامل
میشوند.
در آبهای ویرانهای زیبا باال و پایین میشوند. در انتظار چشمان جستجوگر میایستند تا به منسهی ظهور برسند. گاه روی آب
میآیند و گاه چون ماهی به تاریک ترین سطوح آب پناه میبرند. پیدایند و ناپیدا. واضحاند و مبهم. چون گردابی باال و پایین می-
شوند. میچرخند و الیه در الیه به خود میپیچند و فرو میشوند و باال میآیند و به ناگاه میایستند.
و در انتظار معجزهای باستانی از پس رنجی فرسوده خیره میمانند به چشمهایی نظارهگر. به نقطهای نامطمئن. به جایی که هیچ
کجاست. به بیکجا.