بیوگرافی


محسن امینی متولد 1360 فعالیت هنری خود را با نقاشی و مجسمه سازی شروع کرد. در 15 سالگی مقام اول مسابقات نقاشی استانی را بدست اورد و در 17 سالگی اولین نمایشگاه انفرادی نقاشی خود را برگزار کرد. در همان سالهای نوجوانی در چند نمایشگاه گروهی نقاشی و مجسمه شرکت نمود. پس از قبولی در رشته کارشناسی طراحی صنعتی در دانشگاه هنر تهران در سال 1379 به نسل اول جواهرسازان هنری ایران پیوست. همزمان به پژوهش و نگارش و چاپ مقالات هنری اقدام کرد. پس از اخذ کارشناسی ارشد پژوهش هنر هم چند سالی در دانشگاه ها تدریس هنر نمود. وی در سالهای اخیر بیشتر به نقاشی و مجسمه سازی و احجام پوشیدنی مشغول است.
محسن امینی تابحال در حدود بیست نمایشگاه داخلی و خارجی نقاشی، مجسمه و جواهرات شرکت کرده است. از آن جمله: نمایشگاه انفرادی مجسمه های پوشیدنی در خانه هنرمندان ایران، تهران 1386- نمایشگاه انفرادی زیور در گالری هفت ثمر تهران 1387- نمایشگاه انفرادی زیور در گالری گلستان 1389- دو نمایشگاه گروهی جواهرات در ایتالیا 1391و یکی در دوبی 1390 - نمایشگاه انفرادی نقاشی،مجسمه گالری هفت ثمر تهران 1392- نمایشگاه انفرادی نقاشی و مجسمه گالری گلستان تهران 1393- نمایشگاه گروهی جواهرات در انگلیس 1394- نمایشگاه گروهی هنرمندان معاصر در گالری خاک تهران 1395 -نمایشگاه "صداثرصدهنرمند" گالری گلستان (تهران مرداد1397)
نمایشگاه "دوستداران هفت ثمر" گالری هفت ثمر (تهران تیر 1398)
نمایشگاه انفرادی "غیاب تن" گالری فرمانفرما (تهران 1399)

رزومه


محسن امینی

کارشناس رشته طراحی صنعتی از دانشگاه هنر تهران
کارشناس ارشد رشته پژوهش هنر از دانشگاه تهران
(نقاش، مجسمه ساز، جواهرساز؛ نویسنده و پژوهشگر)
مدرس تئوری هنر؛ مجسمه سازی و جواهر سازی در دانشگاه
همکاری با "دایره المعارف بزرگ اسلامی" و تدوین مدخل جواهرات دوره اسلامی در ایران

برخی نمایشگاه ها :
نمایشگاه انفرادی زیور آلات در گالری جهان نما (تهران ، تیرماه 1384 )
نمایشگاه انفرادی زیور آلات در گالری هفت ثمر( تهران ، بهمن 1385 )
نمایشگاه زیور و مجسمه در خانه هنرمندان ایران (تهران، اسفند1386)
نمایشگاه جواهرات مفهومی در گالری هفت ثمر (تهران، بهمن 1387)
نمایشگاه گروهی جواهرات در گالری آذر (تهران، بهمن 1388)
نمایشگاه زیورآلات در گالری گلستان (تهران خرداد 1389)
نمایشگاه زیورآلات در گالری هفت ثمر (تهران، بهمن 1390)
نمایشگاه گروهی جواهرات "فرمنتو" (ایتالیا، 1391)
نمایشگاه بین المللی جواهرات "کومینلی" (ایتالیا، 1391)
نمایشگاه نقاشی و مجسمه در گالری هفت ثمر (تهران آبان 1392)
نمایشگاه نقاشی و مجسمه در گالری گلستان (تهران آذر 1393)
نمایشگاه جواهرات "هنرمندان ایرانی" در پورتوبلا (لندن 1394)
نمایشگاه گروهی "دوستداران هفت ثمر" در گالری هفت ثمر (تهران تیر1394)
نمایشگاه گروهی "صد اثر، صد هنرمند" در گالری گلستان (تهران مرداد1394)
نمایشگاه بین المللی "جواهرات هنری" در انستیتو تکنولوژی مد چین (پکن 1394)
نمایشگاه گروهی "هنرمندان معاصر" در گالری خاک (تهران آذر 1395)
نمایشگاه گروهی هنر"هفت نگاه" در فرهنگسرای نیاوران (تهران دی 1395)
نمایشگاه "صداثرصدهنرمند" گالری گلستان (تهران مرداد1397)
نمایشگاه "دوستداران هفت ثمر" گالری هفت ثمر (تهران تیر 1398)
نمایشگاه انفرادی "غیاب تن" گالری فرمانفرما (تهران 1399)

توضیحات


محسن امینی فعالیت مستمر هنری خود را با نقاشی و مجسمه سازی و برگزاری چند نمایشگاه انفرادی و گروهی در طول سالهای 75_79 آغاز نموده است. وی کارشناس طراحی صنعتی و کارشناس ارشد پژوهش هنر است ودر حال حاضر به طور تخصصی به مجسمه سازی و همچنین طراحی و ساخت جواهرات و حجمهای کوچک مشغول می باشد .
در آثار وی سعی شده برای اولین بار دریافت متفاوت و اجرای دیگرگونه ای در حوزه مجسمه سازی خلق و ارائه شود . این کوشش بیش و پیش از هر چیز در واسازی و در عین حال بازسازی انگاره های رایج و مسلطی بروز می یابد که با نگاهی قالبی ، هنر مجسمه سازی را تا حد تولید و ارائه کالاهایی لزوماً حجیم و گاه عظیم الجثه فرو می کاهد و در همین فروکاهش و تقلیل است که وجوه دیگر مجسمه از دست می رود . اتفاقا این همان نقطه ایست که محسن امینی بر آن انگشت نهاده و از آن قصد عزیمت دارد ؛ عزیمت از حجم محوری مجسمه ها به جهان زیبایی شناختی شخصی و دیگر گونه ای که بتواند مخاطبان این شاخه از هنر را با لذت هنری برآمده از مرز میان جواهرات و مجسمه ها در این گونه آثار قافلگیر کند .
مخاطب پس از مواجهه با چنین آثاری به ناگاه حس می کند که تصورات کلیشه ای پیشینی اش پاسخگوی درک و دریافت زیباشناختی نوآمده اش نیست و این رفتار هنری دیگرگونه با سنگ ها و فلزات و مواد دستساز ... که از نگاهی شاعرانه خبر می دهد ، به مرزهای تازه و تجربه نشده ای راه می برد . و این چنین است که در این میان ، آثاری خلق و ارائه می شوند که هر کدام می تواند کلید کوچکی باشد برای گشایش در هایی که به سمت آفاق زیباشناختی تازه و تجربه نشده ای باز می شوند .