علی کریمی

علی کریمی (۱۲۹۲–۱۳۷۶ خورشیدی) از نگارگران برجسته‌ی معاصر ایران بود. او در چهارده‌سالگی آموزش هنر را در مدرسه‌ی کمال‌الملک آغاز کرد و در ۲۲سالگی فارغ‌التحصیل شد. او پس از مدت کوتاهی به‌عنوان استاد انتخاب شد و پنج سال بعد، ریاست هنرستان هنرهای ایرانی را بر عهده گرفت.

زمانی که استاد کمال‌الملک، بینایی یکی از چشم‌های خود را از دست داده بود و اندکی بعد درگذشت، کریمی به‌پاس احترام به او، پرتره‌ای از وی را به شیوه‌ی نگارگری روی عاج کشید؛ اثری که هم‌اکنون در موزه‌ی هنرهای ملی ایران نگهداری می‌شود.

کریمی در سال ۱۳۲۲، هم‌زمان با برگزاری کنفرانس تهران، پرتره‌هایی مینیاتوری از روزولت، چرچیل و استالین ترسیم کرد که از سوی دولت ایران به کشورهای آن‌ها اهدا شد. در پی این اقدام، او به دعوت دولت‌های بریتانیا و شوروی به اروپا سفر کرد و از موزه‌های هنری لندن و مسکو بازدید کرد. آثارش در نمایشگاه‌های این کشورها مورد توجه قرار گرفت و در مسکو با نقاش برجسته‌ی روس، سرگئی گراسیموف، دیدار کرد که منجر به خلق پرتره‌ای از کریمی توسط گراسیموف شد.

کریمی در ایران به‌خوبی شناخته شد و در طول چند دهه، آثارش در شهرهای مختلف آسیا و اروپا به نمایش درآمد. او بیش از پانصد اثر در سبک‌های سنتی و نوین از خود به‌جا گذاشت و جوایز گوناگونی را به‌پاس هنر والایش دریافت کرد. او با اتکا به همان پایه‌های هنر نگارگری، محتوایی نو از نگارگری روزمره و خیالی سازی عرفانی دست‌یافت که در نهایت به ابداع سبک شخصی او انجامید.