مجید کامرانی

مجید کامرانی از همان کودکی علاقه عمیقی به طراحی و نقاشی داشت. این علاقه او را در سال 1359به کلاس های تابستانی آموزش و پرورش کشاند، جایی که برای اولین بار به صورت رسمی با هنر طراحی و  نقاشی آشنا شد. پس از آن، برای تکمیل آموخته هایش به کلاس های طراحی و نقاشی جهاد دانشگاهی پیوست و به طور جدی مسیر هنری خود را دنبال کرد. از کودکی به دلیل اینکه مادرش لال بود، او را < لال اغلو> صدا می زدند. این لقب از همان زمان با او همراه شد: امضایی که در آثار او معنایی عمیق دارد و بخشی از هویت شخصی و هنری اش را شکل داده است. پس از مدتی و به دلیل مشغله های شخصی، از شرکت در کلاس های جهاد دانشگاهی انصراف داد. اما این پایان ماجرای او با هنر نبود: بلکه از آن زمان به طور خود آموخته، با پشتکار به طراحی و نقاشی ادامه دادو تجربیات خود را به شکلی مستقل گسترش داد. اولین تجربه نمایشگاهی او به سال 1372 بر می گردد، زمانی که در خانه هنر بوشهر اولین نمایشگاه گروهی خود را برگزار کرد. فعالیت های هنری او در این سال ها ابعاد مختلفی داشته که از آن جمله می توان به بیش از 30 نمایشگاه گروهی و ورکشاپ در بابل و تهران، نمایشگاه انفرادی در گالری هم رس، تدریس در بوشهر، قائم شهر و همچنین دانشگاه بابل اشاره کرد.