
بابک روشنی نژاد
بابک روشنینژاد، نویسنده و نقاش معاصر ایرانی، متولد همدان است. او تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهی علوم سیاسی به پایان رسانده و این زمینهی فکری در بخش مهمی از آثارش بازتاب یافته است. نخستین حضور هنری او با نمایشگاهی گروهی در کاخ نیاوران تهران رقم خورد و در سال ۱۳۸۴ نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در کانون هنرمندان ایران برگزار کرد. در سالهای بعد با گالریهای اثر و ماه همکاری داشت و آثارش را در نمایشگاههای داخلی و بینالمللی متعددی به نمایش گذاشت. روشنینژاد در نقاشیهای خود رویکردی بازنمایانه دارد. آثارش اغلب با قلمضربههای پرحجم و رنگهای خاموش و خاکستری شکل میگیرند. او در مجموعههایی به چهرهپردازی زنان و مردان پرداخته و در بخش دیگری از کارهایش با استفاده از عناصر صنعتی و نظامی همچون جت، تانک و خودروهای پلیس، مفاهیم اجتماعی و سیاسی را بازتاب داده است. در بسیاری از تابلوهای او حضور متن، نشانههای عددی، بارکد و بریدههایی از مطبوعات دیده میشود که به آثارش وجهی معاصر و انتقادی میبخشند. روشنینژاد علاوه بر نقاشی، نویسندهی چندین کتاب و تجربهگر در زمینهی فیلم کوتاه نیز هست.
رزومه
نمایشگاههای انفرادی:
- ۱۳۸۴ – کانون هنرمندان ایران، تهران
- ۱۳۸۸ – گالری Steps، لندن
- همکاریهای مکرر با گالری اثر و گالری ماه
نمایشگاهها و حضورهای گروهی:
- کاخ نیاوران، تهران
- آرتفر استانبول و آرتدوبی (۱۳۸۹)
- آرتفر مسکو و هنر بینالملل استانبول
زمینههای فعالیت دیگر:
- تألیف کتابهایی در حوزهی هنر و ادبیات از جمله: هفتاوردها، خوابیدن در خیابان، آئیل، رویین، از نابهنگامی فرهنگ، فیوژن و هنر و مکانیزم پنهان.
- کارگردانی چند فیلم کوتاه تجربی.
ویژگیهای سبکی:
- گرایش به رنگهای خاموش و خاکستری.
- استفاده از سطوح متراکم و قلمضربههای حجیم.
- حضور عناصر نوشتاری، بارکد، و ارجاعات خبری.
- نگاه انتقادی به ساختارهای اجتماعی و سیاسی.