بابک روشنی نژاد

بابک روشنی نژاد

بابک روشنی‌نژاد، نویسنده و نقاش معاصر ایرانی، متولد همدان است. او تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌ی علوم سیاسی به پایان رسانده و این زمینه‌ی فکری در بخش مهمی از آثارش بازتاب یافته است. نخستین حضور هنری او با نمایشگاهی گروهی در کاخ نیاوران تهران رقم خورد و در سال ۱۳۸۴ نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در کانون هنرمندان ایران برگزار کرد. در سال‌های بعد با گالری‌های اثر و ماه همکاری داشت و آثارش را در نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی متعددی به نمایش گذاشت. روشنی‌نژاد در نقاشی‌های خود رویکردی بازنمایانه دارد. آثارش اغلب با قلم‌ضربه‌های پرحجم و رنگ‌های خاموش و خاکستری شکل می‌گیرند. او در مجموعه‌هایی به چهره‌پردازی زنان و مردان پرداخته و در بخش دیگری از کارهایش با استفاده از عناصر صنعتی و نظامی همچون جت، تانک و خودروهای پلیس، مفاهیم اجتماعی و سیاسی را بازتاب داده است. در بسیاری از تابلوهای او حضور متن، نشانه‌های عددی، بارکد و بریده‌هایی از مطبوعات دیده می‌شود که به آثارش وجهی معاصر و انتقادی می‌بخشند. روشنی‌نژاد علاوه بر نقاشی، نویسنده‌ی چندین کتاب و تجربه‌گر در زمینه‌ی فیلم کوتاه نیز هست.

رزومه

نمایشگاه‌های انفرادی:

  • ۱۳۸۴ – کانون هنرمندان ایران، تهران
  • ۱۳۸۸ – گالری Steps، لندن
  • همکاری‌های مکرر با گالری اثر و گالری ماه

نمایشگاه‌ها و حضورهای گروهی:

  • کاخ نیاوران، تهران
  • آرت‌فر استانبول و آرت‌دوبی (۱۳۸۹)
  • آرت‌فر مسکو و هنر بین‌الملل استانبول

زمینه‌های فعالیت دیگر:

  • تألیف کتاب‌هایی در حوزه‌ی هنر و ادبیات از جمله: هفتاوردها، خوابیدن در خیابان، آئیل، رویین، از نابهنگامی فرهنگ، فیوژن و هنر و مکانیزم پنهان.
  • کارگردانی چند فیلم کوتاه تجربی.

ویژگی‌های سبکی:

  • گرایش به رنگ‌های خاموش و خاکستری.
  • استفاده از سطوح متراکم و قلم‌ضربه‌های حجیم.
  • حضور عناصر نوشتاری، بارکد، و ارجاعات خبری.
  • نگاه انتقادی به ساختارهای اجتماعی و سیاسی.