بهمن محصص

بهمن محصص، نقاش و مجسمه‌ساز متولد سال ۱۳۰۹ در رشت است.محصص، نقاشی را در همان سال‌های نوجوانی از حبیب محمدی در رشت یاد گرفت و پس از آن راهی تهران شد و از کارگاه نقاشی جلیل ضیاپور سر درآورد و سپس به انجمن هنری ادبی «خروس جنگی» پیوست. محصص سال ۱۳۳۳ به ایتالیا رفت و تحصیلاتش را در آکادمی هنر رم ادامه داد. یکی از مهمترین نتایج سال‌های اقامت در ایتالیا، برگزاری نمایشگاه‌های متعدد در اروپا و حضور در بی‌ینال ونیز بود. بهمن محصص هنرمند مدرنیست دهه ۴۰ با تاثیر از اگزیستانسیالیسم و نهیلیسم را در آثار خود منعکس کرده است. او رنج را به حیات آدمی پیوسته و مرتبط می‌داند. او در فرم و درونمایه‌ی آثارش از مدرنیسم اروپایی الهام گرفت در بیان خود به زبان شخصی‎اش رسید. نقاشی و مجسمه‌های او از انسان‌ها و حیواناتی با پیکرها و ظاهری ناموزون خلق شده است. بهمن محصص از هنرمندان پیشرو و جریان‌ساز در عرصه هنرهای تجسمی ایران و جزو نخستین نقاشان ایرانی بود که نقاشی را به شیوه غربی آموخت و آن را با نگاهی شرقی آمیخت. او در خلق آثاری هنری به اندازه‌ای آوانگارد بود که تا مدت‌ها کمتر کسی توانست ادامه‌دهنده‌ راهش باشد. بسیاری او را تحت تاثیر «پیکاسو» می‌دانند و برخی حتی او را پیکاسوی ایرانی می‌نامند؛ هنرمندی که با وجود استفاده از تکنیک‌ها و نگاه‌های غربی در آثارش، وجود روح ایرانی در کارهایش انکارناپذیر است. آثار بهمن محصص را در زمره معروف‌ترین و البته یکی از گران‌ترین آثار هنری مدرن ایران قرار می‌دهند. در سال‌های اولیه دهه ۴۰ راهی وطن شد تا بتواند آموخته‌های غربی خود را به عنوان هنری نو در ایران عرضه کند؛ هرچند به دلیل وضعیت اجتماعی اواخر دهه ۴۰، بار دیگر مهاجرت کرد و به دور از حضور در محافل هنری و فرهنگی، به کار خود ادامه داد. محصص هنرمندی بود که انزوا و تنهایی را ترجیح می‌داد و این نگاه تلخ نیز در بسیاری از آثارش خودنمایی می‌کرد. مجسمه‌های پرنده‌ای که پر پرواز نداشتند یا چهره‌های بدون احساس او در مجموعه «فی فی» همگی به نوعی انعکاسی تلخ از نگاه این هنرمند بودند. بهمن محصص در مرداد ۱۳۸۹ در رم درگذشت.