بهمن نیکو

بهمن نیکو

خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد از آبرنگ باید ساده گفت و ساده نوشت، چرا که آّبرنگ واسطه ای ست برای بیان احساس و ثبت لحظه های جاری زندگی که زیبا، دوست داشتنی، شفاف و صادق است. آبرنگ تکنیکی ست که بی هیچ پنهان کاری میزان مهارت و تجربه شما را در بکار بردن آن را به نمایش می گذارد. تکنیک آبرنگ برای من صرفا وسیله ای برای ثبت لحظه ها ولکه ها و بیان احساس ها نبوده، بلکه ابزاری ست برای به تصویر کشیدن اندیشه ها و مفاهیم ذهنی گوناگون. البته در این خصوص تکنیک های اکریلیک و ایربراش نیز در خلق آثار به یاری من آمده اند. آب و خاک، نور و سایه، فرهنگ و تمدن، تاریخ و ادبیات و توجه به حفظ و نگهداری و اهمیت دادن به میراث و فرهنگ ایران زمین و تصویر کردن پاره ای از بی مهری ها در ادوار پیشین من را از یک نقاش رئالیست به یک نقاش سورئال بدل کرد تا با نگاهی دیگر به ثبت آنها بپردازم. تصاویری سمبلیک همچون خزان میراث ایران و یا شلیک به آنها با اعتقاد به این اصل که "استواریم و هنوز نیفتاده ایم" بهمن نیکو، متولد 1331 در تهران و فارغ التحصیل دوره کارشناسی معماری داخلی از دانشگاه هنرهای تزئینی تهران (هنر) است. او همچنین عضویت در هیأت داوران دهمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان سراسر کشور، اولین سمپوزیوم ملی نقاشی آبرنگ ایران در استان فارس و سه دوره داوری نمایشگاه "25 قرن معماری ایران" در گالری فام لندن را در کارنامه خود دارد. او 16 نمایشگاه نقاشی انفرادی در گالری های سبز، گلستان و آپادانا و 78نمایشگاه گروهی در کشورهای ایتالیا، آمریکا، عمان، فرانسه، آلمان، استرالیا، انگلستان و اتیوپی و گالری های ایران برگزار کرده است

رزومه

نمایشگاه‌های انفرادی:
"یلدای من از دریچه‌ای نو", گالری آوای هنر, تهران, ایران, 1398
"شلیک", گالری گلستان, تهران, ایران, 1396
"با نگاهی دقیق‌تر", گالری شکوه, تهران, ایران, 1395
گالری گلستان, تهران, ایران, 1393
نمایشگاه‌های گروهی:
"98+", گالری افرند, تهران, ایران, 1398
"نهمین نمایشگاه فروش آثار چند نسل هنرمندان معاصر ایران", نگارخانه لاله, تهران, ایران, 1398
"رنگاب", نگارخانه لاله, تهران, ایران, 1398
"آوای رنگ", گالری آوای هنر, تهران, ایران, 1398
"چهارمین حراج سالانه", نگارخانه بهنام دهش پور, تهران, ایران, 1397
"چهار فصل با نگاهی دیگر", فرهنگسرا نیاوران, تهران, ایران, 1397
"صد اثر صد هنرمند", گالری گلستان, تهران, ایران, 1397