
بهمن بروجنی (متولد ۱۳۲۱، بروجن) از نقاشان برجسته معاصر ایران و از چهرههای مؤثر در جریان هنر نوگرای کشور است. او آموزش هنری خود را از نوجوانی در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران آغاز کرد و نزد استادانی چون استاد حسین بهزاد، دکتر شکوه ریاضی و مگردیچیان، مبانی طراحی و مینیاتور را آموخت. بروجنی سپس وارد دانشکده هنرهای تزئینی شد و در رشتههای معماری داخلی، گرافیک و مجسمهسازی تحصیل کرد. او در همین دوره از محضر استادان نامداری همچون سهراب سپهری، مارکو گریگوریان، هانیبال الخاص، حسین کاظمی، استاد حالتی، بهروزان، مادام تریان، موسیو ژیرار و موسیو برونه بهره برد و همچنین خوشنویسی را نزد علیاکبر کاوه فرا گرفت. نخستین نمایشگاه انفرادی خود را به سال ۱۳۴۳ در دانشکده هنرهای زیبا برگزار کرد و در همان سال موفق به دریافت جایزه هنرهای زیبا و جایزه بیینال تهران شد. در سال ۱۳۵۲ نیز جایزه اول نمایشگاه هنر معاصر ایران را کسب کرد. بروجنی سالها در دانشگاههای مختلف به تدریس پرداخت و از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ ریاست دانشکده هنرهای تزئینی را بر عهده داشت. اواخر دهه ۱۳۶۰ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و دکترای هنر اسلامی را از دانشگاه سوربن اخذ کرد. آثار او در سبکهای متنوعی از فیگوراتیو و پرتره تا اکسپرسیونیسم و انتزاعی خلق شده و در کشورهایی مانند ایران، فرانسه، آمریکا، ژاپن، بلژیک و نروژ به نمایش درآمدهاند.
رزومه
1343کسب جایزهی نخست در دوسالانهی حکاکی تهران
1349آغاز به تدریس نقاشی، دانشگاه هنر، تهران
1369عزیمت به پاریس، فرانسه
1397نمایشگاه گروهی، «الخاصیسم»، گالری آرتیبیشن
1398نمایشگاه گروهی، «کلکسیونر 3»، آرتیبیشن
1401نمایشگاه انفرادی، گالری آرتیبیشن