یعقوب مشفقی فر

«مربع ، مثلث و دایره سه عنصر اساسی ساختار هر شکل و فرمی را در طبیعت تشکیل می‌دهند. رنگ آبی بخشی از میراث کهن انسانی به ویژه در بین‌النهرین از جمله ایران بوده است. انسان همواره گذشته‌ی خود را در زمین و آینده و خدای خویش را در آسمان جستجو می‌کند .من نیز در مواجهه با تاریکی‌های خود به رنگ آبی و رنگ‌های سرد پناه می‌برم . در بخشی از آثارم فضای عرفانی و مثالی را به تصویر می‌کشم، همان فضایی که در دوره‌ی دانشگاه بر وجود من شعله‌ور شد. در این مسیر از آثارم در دوره تیموریان و اوایل صفویه بهره‌ی فراوانی بردم. در بعضی از کارهایم توجه خاصی به طبیعت داشتم، طبیعتی که هر روز انسان معاصر دست به تخریب آن می‌زند. انعکاس زیبابی‌های بکر طبیعت شاید یک تلنگری به انسان بزند تا شاید انسان به خودش بی‌آید. انعکاس طبیعت در آثار نگارگری نیز به وضوح دیده می‌شود که می‌تواند الهام‌بخش بسیاری از نقاشان باشد». یعقوب مشفقی‌فر به سال 1340 در مرند به دنیا آمد و بنا به شرایطی که از درگذشت پدرش حاصل شد، او مجبور به کسب درآمد از همان نوجوانی شد. مشفقی‌فر در سال 1362 برای تحصیل رشته‌ی علوم تربیتی در دانشگاه تربیت معلم بهشتی پذیرفته شد و بعد از پایان دوره‌ی دو ساله‌ برای فعالیت در آموزش و پرورش فعالیت‌اش را آغاز کرد. او سال 1371 برای تحصیل رشته‌ی نقاشی در دانشگاه هنر تهران به تهران آمد. او در سال 1378 دوباره برای تحصیل در رشته‌ی نقاشی دانشگاه هنر شاهد پذیرفته و در سال 1380 از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. مشفقی‌فر به مدت 15 سال در دانشگاه فرهنگیان به تدریس پرداخت و در دی‌ماه سال 1395 تقاضای بازنشستگی کرد و با اصرار او، دانشگاه درخواست بازنشستگی‌اش را پذیرفت. نخستین نمایشگاه انفرادی از آثار یعقوب مشفقی‌فر به سال 1400 و با عنوان «آبی» در گالری آرتیبیشن به نمایش درآمده است. این هنرمند تا سال 1400 یعنی به مدت 5 سال نیز به صورت حق‌التدریس با همان دانشگاه همکاری کرد. بیست سال هم با سایر دانشگاه‌های تبریز (دانشگاه هنر اسلامی، دانشگاه ملی تبریز، پیام نور، آزاد اسلامی، دانشکده فنی و حرفه‌ای الزهرا) افتخار همکاری داشت و برای همیشه تدریس در دانشگاه را کنار گذاشت و به طور مستمر به نقاشی ادامه داد. آثار اخیر یعقوب مشفقی فر به راحتی دریچه‌ای به سوی وجه آکادمیک او و دریچه‌ا‌ی دیگر به سوی زادگاه و پیرامون این هنرمند به روی ما می‌گشاید. آبی‌های آثار مشفقی‌فر با هویتی مجزا قابل تشخیص است.