عنایتالله نظرینوری، از نقاشان معاصر ایران، متولد سال ۱۳۱۶ در محلهی سرچشمهی تهران است. اگرچه او بیشتر با آثار خط نستعلیق شکسته و پالت رنگی متنوعاش شناخته میشود، اما علاوه بر کالیگرافی در زمینهی نقاشی آبرنگ هم تجارب بسیاری داشته است. او دانشآموختهی رشتهی ادبیات در دانشگاه تهران است و دورهی ممتاز نقاشی را در جهاد دانشگاهی هنر سپری کرده. نظرینوری نقاشی و هندسهی خط را نزد استادانی چون ایزدپناه و رضا مافی فرا گرفته است. نوری علاوه بر برپایی نمایشگاههای داخلی چندین نمایشگاه جمعی و فردی در کشورهایی نظیر ایتالیا، سوئیس، انگلستان، امریکا و استرالیا داشته است. در این بین مجموعهای از کلیگرافیها و منظرهنگاریهای آبرنگ او از طبیعت نواحی مختلف ایران همچون کوهستانهای نطنز که تحت عنوان «ایران من سلام» در گالری شکوه تهران به نمایش درآمد توجه بسیاری را به خود معطوف کرد. کالیگرافیهای او به تأسی از منطق منسوجات محلی ایران، همچون بافههایی هستند که از در هم تنیدن مکرر و موزون حروف و کلمات پدید میآیند. این بافهها گاهی سرشار از گزینههای رنگی مختلف هستند و گاهی صرفا با یک گزینهی رنگی همچون فیروزهای اجرا میشوند. او علاوه بر خلق آثار نقاشی خط و آبرنگ، در کسوت کارشناس هنری نیز فعال بوده است و مقالات و سخنرانیهای متعددی دربارهی هنر ایران ارائه کرده است. نظرینوری به طبیعت عشق میورزد و از آن بهعنوان بزرگترین استاد خود یاد میکند. او تمایل خود به بهرهگیری از طیفهای گوناگون رنگی را ملهم از اهمیت رنگها در هنرهای ایلاتی و فرهنگ عشایر ایران میداند؛ «من دنیا را مثبت و رنگی میبینم. وقتی مثبت فکر میکنید دنیا را نیز مثبت میبینید. انسان از نفس، عقل، خرد و عشق تشکیل شده است. من تابع عقل نیستم؛ پیرو عشق هستم.»