ارشاد علی عسگری

در نوجوانی شعری خواندم، که کودکی بر روی خیابان یک اسکناس 5 دلاری پیدا کرد و از آن پس همیشه فقط کف خیابان را می‌پایید تا پول پیدا کند. تا شصت سالگی 1300 دلار پول خورد پیدا کرد. اما هیچوقت نه غروب آفتاب را دید، نه آواز گنجشک ها را شنید و نه وزش باد را حس کرد. از آن زمان تا اکنون می‌بینم زندگی همه‌ی ما این چنین است. قفسی ساخته ایم از حساب‌کتاب‌هایمان. نه زندگی می کنیم. نه عشقمان را می‌بینیم و نه هنرمان را می‌فهمیم.