حامد پورعلی

پروسه خلق اثر در نگرش مدرنیستی زمان و مکان را در نوردیده و امروز در جایگاهی هستیم که لحظه ی خلق اثر و گرایشات احساسی و تعاملات منطقی ذهن هنرمند برای خلق آن ارزشمند تلقی میگردد و زیبایی ثبت لحظه ها با این منظر چقدر دلپذیر می نماید. این همان جایگاهی است که هنرمند را از بندهای حاصل از سبک و محدودیت های ذهنیمان جدا می کند و مجال خلق دنیای شخصی خود را در پرتو تجربیات پیشین و جهانشانسی اخیرش فراهم می نماید. تلاش من بر ایجاد ساختار های نوین با گرایش بر حفظ ترکیب های خوب گذشتگان به خصوص ترکیب های ارائه شده در خاورمیانه است. در این میان سعی در بر هم ریختن محدودیت های ذهنی ام در رویارویی با ساختار های گذشته و پرهیز از افتادن در دام کلیشه های آن نیز دارم.