مقداد لرپور، هنرمند نقاش متولد سال ۱۳۶۲ در شیراز است. او فعالیت هنری خود را از زادگاهش آغاز کرد. سال ۱۳۷۸ لرپور نخستینبار آثار خود را در قالب نمایشگاهی گروهی با عنوان «پیادهرو» در گالری باران شیراز به نمایش درآورد. انتخاب او به عنوان هنرمند برگزیدهی جشنواره هنر جوانان که سال ۱۳۸۵ در نمایشگاه موزهی هنر معاصر تهران برگزار شد، نقطه عطفی در مسیر حرفهای این هنرمند به شمار میآید. در همان سال نخستین نمایشگاه انفرادی این هنرمند در خانهی هنرمندان تهران نیز برپا شد. یکسال پس از آن لرپور موفق شد تا جایزهی «منتخب نسل 2» گالری هما را از آن خود کند. دومین نمایشگاه انفرادی این هنرمند در سال ۱۳۹۲ در گالری ماه تهران، تحت عنوان «کَبَره» برگزار شد. نخستین حضور بینالمللی لرپور در سال ۱۳۹۷ در آرتفر دبی رقم خورد. آثار او سال بعد علاوه بر حضور مجدد در آرتفر دوبی، در آرتفر آرتسیمای تورین نیز راه یافت. سال ۱۴۰۰ نیز که با نمایش آثار لرپور در دو آرتفر «آرت دوبی» و «آرمری شو» نیویورک توام شد، سال پرباری برای این هنرمند بود. لرپور در نقاشیهای خود رویکردی بازنمایانه دارد. طبیعت جزء لاینفک همهی دورههای کاری این هنرمند است که از قبل نقشمایههای گیاهی یا حیوانی همچون درخت، گوزن، جوجهتیغی، لاشخور یا بوف خود را در تابلوها نمایان میسازد. همنشینی این نقشمایهها با عناصر مدنی و انسانی همچون پل پیوندی میان فرهنگ و طبیعت عم میکند. او در منطق انداموارهی حیوانات یا منطق فضایی عموماً دخل و تصرف میکند. میتوان گفت که حال و هوایی رومانتیک در اغلب مناظر او حکم فرماست. علیرضا رضاییاقدم به مناسبت برگزاری نمایشگاه «دریابار»، دربارهی آثار لرپور مینویسد: «هر مضمونـی در کـار لرپور، چه الگوهـای رمانتیکِ منظرهسـازی و چـه مضمونـی ماننـد خشکسالـی، بهگونهای بازتاب مییابد که از نقاشی بهمنزلهی مدیومی غنی و تاریخی انتظار میرود؛ چراکه نقاشی لرپور بیبُته نیست و فارغ از هر عنصر و مضمونی که نقش کنـد، فرم و نگاهش شناسنامهدار اسـت. نقاشـیاش – به نرمـی و بـه اشـارت – تنـه به سوررئالیسم میسایـد، اما نه سوررئالیسمِ نقاشانی مانند دالـی و ارنسـت، بلکـه حرکتی آرام بین رازوَرزی جورج دکریکو و رخوت و ماخولیای اندرو وایِت؛ یعنـی چیزی بیـن سوررئالیسم و رئالیسم جادویی. با اینحال این سبکوسیاق، گیریـم هنوز نورسته و کمدامنـه، از بینـش درونـیِ نقاشیها برمیآیـد و الگوبـرداری سرسـری و تجویزی از راهبردهای آشنای این دو سبک خویشاوند نیست.»
رزومه
برندهی جایزهی رتبهی اول، «فستیوال هنرهای تجسمی فارس»، باغ هنر شیراز
برندهی جایزهی رتبهی اول، «فستیوال هنرهای تجسمی فارس»، باغ هنر شیراز
1380نمایشگاه گروهی، «آسمانی دیگر»، گالری فتوحی، شیراز
1383نمایشگاه گروهی، «رئالیسم و هایپر رئالیسم»، فرهنگسرای نیاوران، تهران
1385برندهی رتبهی اول جایزهی «جشنوارهی هنر جوانان»، موزهی هنر معاصر تهران
1385برندهی جایزهی رتبه دوم «جشنوارهی هنرهای تجسمی»، موزهی هنر معاصر تهران
1385نمایشگاه انفرادی، خانهی هنرمندان ایران، تهران
1385نمایشگاه گروهی، «منتخب نسل نو 1»، گالری هما، تهران
1385نمایشگاه گروهی، «جشنوارهی هنر جوانان»، موزهی هنر معاصر تهران
1385نمایشگاه گروهی، «جشنوارهی هنرهای تجسمی»، مرکز فرهنگی نیاوران، تهران
1386برندهی «منتخب نسل نو 2»، گالری هما، تهران
1386نمایشگاه گروهی، گالری آبتین، تهران
1387نمایشگاه گروهی، گالری وصال، تهران
1388نمایشگاه گروهی، گالری هِنا، تهران
1389نمایشگاه گروهی، «خودنگارهها 2»، گالری محسن و گالری راه ابریشم، تهران
1392نمایشگاه انفرادی، «به ما زنگ بزنید»، گالری ماه، تهران
1393نمایشگاه گروهی، «برنامهی غذای جهانی سازمان ملل»، فرهنگسرای نیاوران، تهران
1392نمایشگاه گروهی، «پاککن»، گالری شیرین، تهران
1395نمایشگاه گروهی، «بیخوابی»، گالری اثر، تهران
1395نمایشگاه گروهی، نمایشگاه تابستانه، گالری ماه، تهران
1396نمایشگاه انفرادی، «تنگاب»، اطاق برق، پروژههای خارج از دستان، تهران
1397نمایشگاه انفرادی، «دریابار»، گالری دستان +2، تهران
1397نمایشگاه گروهی، «نمایشگاه نقاشی»، گالری شکوه، تهران
1398آرت فر، آرت دبی، نمایش داده شده توسط گالری زیرزمین دستان، امارات متحده عربی
1398نمایشگاه گروهی، «چهل - پنجاه - شصت»، گالری طراحان آزاد، تهران
1398آرت فر، آرتیسیما، نمایش داده شده توسط گالری زیرزمین دستان، تورین
1399نمایشگاه گروهی، «سخت پوست»، گالری شیرین، تهران
1399نمایشگاه گروهی، «پرندهها»، گالری سو، تهران