مکرمه قنبری

مکرمه قنبری، هنرمند نقاش خودآموخته متولد سال ۱۳۰۷ در بابل است. او مادر ۹ فرزند بود و به عنوان خیاط، آرایشگر، ماما و طبیب در روستای محل زندگی‌اش فعالیت داشت. تا اینکه در سن ۶۷ سالگی گاو محبوب مکرمه بیمار شد و فرزندانش اقدام به فروش حیوان کردند. پس از آن مکرمه برای غلبه بر احساساتش به نقاشی پناه برد. او که حتی قادر به خواندن و نوشتن نبود، بدون هیچ‌گونه آموزش رسمی دست به خلق تصاویری فوق‌العاده زد و تمام دیوارهای خانه و هر آنچه را که می‌توانست مملو از طرح و رنگ می‌کرد تا زمانی که یکی از پسرانش برای وی رنگ و کاغذ خرید. مکرمه از همان روز تا زمان مرگش در سال ۱۳۸۴، به شکل خستگی‌ناپذیری نقاشی کرد. تمام خانه‌ او مملو از نقاشی‌هایی است که هر کدام راوی داستان‌هایی از کتاب‌هایی چون قرآن، کتاب مقدس و زندگی خودش هستند. نخستین نمایشگاه مکرمه در سال ۱۳۷۴ در گالری سیحون بر پا شد. پس از آن نمایشگاه‌هایی در لس‌آنجلس، گالری هما، دی، ایوان و... از آثار او برگزار شده و آثار او چند دوره در حراج تهران به فروش رسیده است. هم‌چنین در سال ۲۰۰۱ به عنوان بانوی نقاش سال کشور سوئد انتخاب شد. آثار این هنرمند در تقسیم‌بندی آوت‌سایدر آرت، در تقاطع آرت نائیو، فولک‌آرت و سوررئالیسم عامیانه قرار می‌گیرد.