پوریا حاتمی

پوریا حاتمی

چندسالی میشه که به عکاسی علاقه مند شدم و دوربین دستم میگیرم. تا عکاس شدن فاصله ی زیادی دارم ولی همه تلاشم برای رسیدن به این موضوع هست. مجموع هایی سلف پرتره و مجموعه های سفر بیشترین عکس های منو تشکیل میدن.

رزومه

پنجم خرداد هزار و سیصد و شصت و هفت
تهران-محله حافظ
سال های زیادی پس از رسیدن به این دنیا،از هنر چیزی به جز خلق کردن نمیدونستم و جزو کارهایی که علاقه به انجامش داشتم درست کردن چیزای کوچیک با کمترین امکانات بود.
پس از عبور از نوجوانی و رسیدن به جوانی کمکم رگه هایی از هنر و علاقم به اون رو در خودم پیدا کردم،رگه هایی که کم رنگ ولی خوش رنگ به نظر میرسیدن.
ثبت لحظه های درون و پیرامونم باعث علاقم به عکاسی و گذاشتن وقت،انرژی و تلاش روی این علاقه ی نوظهور شد.
گرفتن عکس هایی از طبیعت،طبیعت بی جان،خودنگاره ها و زندگی مردمانی که در گوشه و کنار زندگی با آن ها ملاقات می کنم از بارزترین فعالیت هایی است که برای این عشق درونی انجام می دم.
اکنون در شروع راهی بی پایان قرار دارم و تنها خواسته ام پیشرفت و حرکت رو به جلو و مفید بودن در این راه است.