سعید احمدزاده، نقاش معاصر متولد سال ۱۳۶۰ در تهران است. علاقه به نقاشی از دوران کودکی در درونش شکل گرفت. پس از پایان تحصیلات متوسطه، سال ۱۳۸۱ وارد دانشکدهی هنر و معماری تهران شد و تحصیل در رشتهی نقاشی را آغاز کرد. نقاشی را بهصورت حرفهای از همین دوران پی گرفت و نمایشگاههای متعددی در داخل و خارج از کشور برگزار نمود. اولین نمایشگاه انفرادی او در سال ۱۳۸۸ در گالری آرتمیس کرج برگزار شد. در همان سال نمایشگاه انفرادی دیگری از او در گالری دی تهران برگزار شد. سال ۱۳۸۹ کارنمای انفرادی دیگری از آثار او در شهرک بینالمللی هنرها در پاریس برپا شد. احمدزاده همچنین در زمینههایی همچون تصویرسازی کتاب، نقاشی دیواری و نقدنویسی برای مجلات هنری فعالیت داشت. سال ۱۳۸۵ برای تحصیلات تکمیلی به دانشگاه تربیت مدرس رفت و همزمان در دوسالانهی ملی نقاشی شرکت کرد و جایزهی این رویداد را از آن خود کرد، همچنین موفق به کسب جایزهی رزیدنسی از سیتهی فرانسه شد. پس از فارغالتحصیلی با درجهی کارشناسی ارشد نقاشی، تدریس در دانشکدههای مختلف از جمله سوره را آغاز کرد و برای دانشجویان رشتههای ارتباط تصویری، نقاشی و کاردانی سینما به آموزش هنر پرداخت. آثار او در حراج کریستیز دوبی عرضه شد و این امر بر اعتبار و شهرت این نقاش جوان افزود. احمدزاده در نقاشی رویکردی بازنمایانه دارد. شمههایی از هنر تزئینی نیز در شیوهی پرداخت و نقشمایههای انتخابی او به چشم میخورد که در پارهای از موارد لحنی کنایی و انتقادی پیدا میکند. زنان در این آثار نقش محوری دارند. اغلب این زنان، بهصورت انفرادی یا گروهی، با ژستهای نمایشی بر زمینهای تیره قرار میگیرند و گاهی ترکیبات زبانی همچون عبارت «ساخت ایران» به گوشه و کنار این قابها اضافه میشود. احمدزاده دربارهی آثارش میگوید: «بیشتر آثارم شامل تک فیگورهایی هستند که با علائم گرافیکی بر سطح بوم و به عنوان لایهای مستقل به بیان رابطه ای عمیق میان مد، پوزیشنهای غیرمعمول و با تاکید بر ویژگیهای تبلیغاتی شکل میگیرند.»