ستاره بهبهانی

برای نشنیده شدن و نشنیده ماندن ... صداها و آواها و حتی کلماتی که به گوش رسیده اند و همچنان می رسند اما قرار است در عالم تصور ناشنیده بمانند، نشنیده شدنی که بدیهی است همراه با خاموشی خواهد بود : خاموشی سازها و دست ها و ذهن ها و حتی ژست ها . بخش اعظم این روایت های نشنیده شده را صداهای انسانی و غیرانسانی تشکیل می دهد ، خشک شده بر خط ها و نقطه ها و رنگ های پوشاننده ، سطح و هر ابژه ی جمعی دیگری که قابل نقش برداشتن و حک شدن باشد. این روایت های نشنیده شده / مانده را احتمالاً باید در ادراک هایی مابین حواس دیداری و شنیداری دنبال کرد و چه بسا برای درک کامل آنها باید از داده های این دو حس فراتر رفت و به سراغ حواس و ادراک هایی رفت که کمتر در روایت های شنیده و رسمی کاربرد دارند: لمس کردن و چشیدن و بو کردن نه فقط آنچه درون تابلوها نقاشی شده بلکه آن چیزهایی که به وجهی باواسطه این سه حس ما را فعال می کنند. سجاد سودازان ستاره بهبهانی لیسانس نقاشی از دانشگاه علم و فرهنگ