خاموش xamoosh

خاموش گرافیتی رو از سال ۸۶ با امضا زدن رو دیوارهای غرب تهران شروع کرد، و به تدریج طی بیش از یک دهه فعالیت در هنر فارسی نویسی گرافیتی ، جزو پیشگامان و تاثیر گذاران در این صحنه شد. او پس از خلق سبک های مختلف نوشتاری فارسی تصمیم به گسترش کار خود گرفت و علاقه اش به نقاشی فرصت تازه ای بود برای کسب تجربه های جدید و ورود به عرصه هنر شهری در سطحی متفاوت . طی چند سال گذشته با خلق تصاویری با مضامین اجتماعی و ریشه های فرهنگی و عموما حاوی پیام هایی کوتاه ولی عمیق ،در سطح شهر حضور فعال داشته است. از نکات قابل توجه خاموش برای انتقال پیام و مفاهیم انتزاعی در آثارش ،میتوان به تصویر “انسانی تنها” در موقعیت های مختلف اشاره کرد. بخشی از آثار اخیر خاموش با الهام از مینیاتور های ایرانی و شعر فارسی خلق شده اند که در رویداد پیش رو شاهد منتخبی از این آثار خواهیم بود. او در این باره می گوید : “من فرای قوانین و چهارچوب های اجتماعی رابطه خاصی با “شهر و خیابان” برقرار کرده ام،همیشه سعی داشتم چیزهایی به خیابان اضافه و چیزهایی هم دریافت کنم،و این ارتباط در این سالها ادامه دار بوده و منبع الهام بخش بزرگی برای من است. به خاطر دارم یک روز که در تاکسی در مسیر رفتن به “سر حافظ” بودم در این فکر فرو رفتم که چطور در پس گذشت قرن ها اسم ها تبدیل به مکان ها شدن و معانی بیش از گذشته رنگ باخته اند. در این مجموعه که ادامه دار خواهد بود سعی کرده ام قطره ای از دریای عمیق فرهنگ و هنر و ادب ایرانی رو از نگاه خاموش به تصویر بکشم. Xamoosh was born in 1989,Tehran he is a self-taught artist that began graffiti by putting his signature on the walls of Tehran in 2007 ,through more than a decade of activity in Persian graffiti writing he became one of the precursors and influencers in this area. Having created various graffiti styles,then he decided going to expand his career, using his love for painting as a fresh opportunity to gain new experiences and step into the field of urban art in a new level. during this years he painted many walls in Iran and other countries like Germany , Italy, turkey and Georgia ,he participated in group exhibitions in Europe and USA and his first solo show was in Tehran Seyhoun gallery in 2018. His active presence in the city during the last few years was replete with creating images talking of social issues and cultural origins, generally bearing short but deep messages. The image of a lonely human in different situations is one of the remarkable points used by Xamoosh to transfer his message and abstract notions. A part of his late works has been inspired by Iranian miniature and Persian poetry; He says: I have set up a special connection with the city and its streets beyond social rules and structures, always tried to add things to streets and receive others from them. This connection has been going on during these years, offering a great source of inspiration to me. I remember the day I was heading to Hafiz street by taxi, sunken in the thoughts that how in the course of centuries names have become places, losing their meaning more than before. In this collection I have tried to illustrate a drop of the deep sea of Iranian culture, art and literature from the perspective of Xamoosh.