یدالله نظرپاک (کجوری)

یدالله نظرپاک فرزند آقا شیخ یوسف در سال 1257 هـ.ش در قریه کندلوس مازندران، دیده به جهان گشود. او در سال 1276 هـ.ش مقدمات را نزد پدر و آقا میرزا علی کجوری در کجور به پایان رساند. کجوری در سال 1281 هـ.ش در حوزه علمیه تنکابن کسب علم کرد سپس در سال 1286 هـ.ش به تهران آمد و به مدت بیست سال در محضر استادان بزرگی بود، اساتید علمی وی سید عبدالکریم لاهیجانی، شیخ مسیح طالقانی، میرزا هاشم رشتی، شیخ علی نوری، میرزا طاهر تنکابنی، شیخ عبدالنبی نوری و شیخ جعفر گلپایگانی و در خوشنویسی میرزا علی اکبر گلستانه، میرزا محمدکاظم طهرانی و زین العابدین محلاتی بودند. او در سال 1292 هـ.ش. رساله «الفائده الاولی» را به پایان رساند و در سال ۱۲۹۹ ه.ش از سوی وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه (که بعدتر وزارت فرهنگ خوانده شد) در مقطع ابتدایی نمره ۲۴ طهران به تدریس خط پرداخت. کجوری در سال ۱۳۰۱ ه.ش با عماد الکتاب آشنا شد و بین آن ها دوستی شکل گرفت و در سال ۱۳۰۳ ه.ش کتاب «تولا و تبرا» تألیف شیخ طوسی را به خط نستعلیق نگاشت، کجوری در سال ۱۳۱۰ ه.ش از مدرسه سپهسالار با رتبه اول فارغ التحصیل شد و در همان مدرسه آغاز به تدریس ادبیات کرد. در سال ۱۳۱۲ ه.ش تفسیر رساله «حی بن یقظان» را در مدرسه ناصریه به انجام رساند. هم‌چنین اجازه اجتهاد از آیت الله ضیاء الدین عراقی را دریافت کرد و به حج رفت و سپس تلخیص و نگارش کتاب «منطق این رشد» را به خط نسخ انجام داد. این هنرمند در دانشکده معقول و منقول در مدرسه سپهسالار وابسته به دانشگاه تهران در اولین سال تأسیس به تدریس علوم اسلامی پرداخت. او در سال ۱۳۱۴ ه.ش برای دریافت درجه دکترا در رشته معقول، رساله «التمهید لاثبات التوحید» را تألیف کرد. کتاب هایی مانند «حواشی بر کتب تدریسه از معقول و منقول» و منتخبات از مثنوی به نام «الدرالمنثور» بالغ بر ۳۳۳۰ بیت، از تألیفات چاپ نشده اوست، کجوری در سال ۱۳۱۵ ه.ش در رشته علوم معقول از دانشکده تهران مدرک دکترا گرفت. یدالله نظرپاک (کجوری) در روز پنج شنبه ۱۲ بهمن ماه سال ۱۳۲۳ ه.ش برابر با ۱۷ ماه صفر سال ۱۳۶۴ ه.ق در سن ۶۶ سالگی در تهران درگذشت و در حرم امامزاده عبدالله (ع) شهرری به خاک سپرده شد. 