بدون عنوان
درباره اثر
رضوان صادقزاده را بیشتر به واسطهی دیوارها و تأثیرپذیریاش از پرسپکتیو نگارگری میشناسند. در مجموعهی درختها او با کنار گذاشتن هر دو شیوه شکل تازهای از خلاقیت هنری را آغاز کرده است. درختان او همچنان واجد همان ظرافتی هستند که پیشتر در اجرای پیکرههای کوچک زنان دیده بودیم. فرم درختان در این اثر به نحوی مختصر شکل گرفته و رنگبندیاش به حال و هوای رویاگونهای نزدیک میشود. درختانی بر پسزمینهای با رنگ ملایم نقش بستهاند و همچنان نشانههای هنر شرقی را با سکوت و ژرف در خود همراه دارند.