بدون عنوان

درباره اثر

هر لحظه را نقشی کوتاه، اما جاودانه می‌دانم. رنجم از تکرارِ بی‌پایان است و شوقم، در وصفی متفاوت از این تکرار. راهی دیگر می‌سازم، شعری دیگر می‌بافم تا شوری دیگر به پا کنم؛ تا تنگ کنم جای ملال را در جشنِ جاودانگی‌مان. و نمی‌هراسم از شکستنِ ردیفِ این آینه‌ها، و می‌بازم "من" را تا بخروشد منی دیگر. و در هر خروشیِ نو، دستی تر می‌کنم تا بروبم خاکِ کسالت را از چهره‌ی جان، و در این رسمِ دگرورزی، هنر را می‌جویم.