بازگشت یک دو

درباره اثر

من، این غریزه ی سالم، این بکارت خلق شده به دست طبیعت، گم شده، پنهان شده، و در تغیر شکل، من دیگر شده. انسان، این حجم ساکن در حرکت، از درون و بیرون، و در ارتباط مداوم با محیط، و در این تغییر بزرگ و این حرکت بزرگ راستین، هر روز گم شده و فاصله گرفته از ذات، از نطفه حقیقی، از ادراک و خودآگاهی محض و هر لحظه در برگشت به ابتدای آگاهی و غریزه ی نخستین.